Chata Kinga

- Słodziutkie? Moim zdaniem lepsze było by takie groźne ... - patrzy na pieska i klęka do niego a psiak podchodzi i się łasi - Może "Talon" co znaczy "szpon" co ty na to? Wyglądał byś jak prawdziwy obrońca swojej mamy z takim imieniem podoba mi się ten pomysł a tobie kochanie? - patrzy na aniołka - Chyba że nie chcesz by nasz synek straszył obcych, ja bym wolał by był strasznym psem obronnym i by cię nikt nie tknął - całuje go w uszko i przytula - piesek jest fajny moim zdaniem ...

- Talon? - kiwnął głową z uśmiechem i kucnął przy psiaku.
- Talon, chodź do mamusi - wyciągnął łapki do psiaka i pogłaskał go po główce i wziął na ręce tuląc do siebie mocno.
- Niech więc będzie Talon - kiwnął głową i uśmiechnał się czule do ukochanego tuląc psiaka do piersi.
- Jest naprawdę wspaniały... - wyszeptał szczęśliwy.

Uśmiechnął się - nie zawszee będze taki mały a wtedy to imie będze pasować jak do najlepszego psa obronnego na świecie. Kupiłem mu wszystko co potrzeba miskę i takie tam obróżkę i kość do zabawy... a no i obroża jest z ćwiekami i małymi kosteczkami ... uznałem że musi być groźny nawet jak jest mały - całuje ukochanego - chcesz się z nim pobawić? - usiadł na dywanie i wyjął zabawkę zaczął bawić się z psiakiem, miziać go i droczyć a piesek rozbawiony skakał dookoła niego i atakował przesłodko wyglądając

Śmiał się widząc jak ten skacze i szczeka wesoło. Psiak wyglądał naprawdę rozkosznie bawiac się tak.
- Aż nie mogę sobie go wyobrazić gdy dorośnie. Jest przecież taki kochany i słodki - pokręcił głową z niedowierzaniem i przytulił się do boku ukochanego.
- On na pewno też będzie za tobą tęskni jak pójdziesz do pracy... - wyszeptał mu do uszka muskając je wargami.
- Obaj będziemy na ciebie czekać - dodał z uśmiechem i musnął jego policzek wargami.

- Wiem że nie wygląda jak groźna bestia ale ja go wyszkolę prawda Talon ? - tuli psa - widzisz on będzie idealny - cmoka ukochanego i tuli szczeniaka a ten zaczął lizać Gabriela o policzku i miziać noskiem
- też cię całuje i kocha - wybuchnął śmiechem James. Puścił pieska a ten łapkami zaparł się o tors młodszego z chłopaków i szczekał wesoło
- Już cię kocha widzisz ... Głodny ... a może zrobimy obiad?

- O właśnie. Obiad. Pomyślałem, że możnaby zrobić omlety na obiad. Co ty na to? - spojrzał na niego głaszcząc psa po łebku z uśmiechem. Już się do niego przywiązał. Był dla niego jak dziecko. Takie prawdziwe. Chciał się nim opiekować najlepiej jak tyko potrafił.
- Jeszcze będzie trzeba napełnić Talonowi miski. Też na pewno jest głodny, co, mały? - zaśmiał się cicho tuląc malca

- Dziś pewnie i tak nie będzie chciał jeść musi sie przyzwyczaić na nowym miejscu takie są psy - uśmiecha się do Gabriela - to zrobisz? pomóc ci coś? -wstaje a piesek idze przy jego nodze. James daje pieskowi do miseczek jedzenie i wodę - zobacz wypije ale nie zje .. a nie mówiłem - zacmokał na pieska i zaczął głaskać - boi się i nie zna miejsca wiec nie je nawet jak jest głodny .. ech - wstał i podszedł do ekspreu do kawy parząc sobie - też chcesz? - pyta stawiając swój kubek pod ekspresem

- Tak, mi też zrób - kiwnął głową wyciągając z lodówki kilka jajek, troche sera i mleka. Zabrał się za przygotowywanie masy na omet co jakiś czas zerkając na psiaka jaki kręcił się między nogami.
- Co Talonku, hm? - pogłaskał go po łepku.
- Tam masz jedzonko - wyszeptał jakby nieco zmartwiony bo mimo wszystko chciał by maluch coś zjadł. Wziął troche karmy do ręki i przysunął mu do pyszczka.
- No, Talonku, troszczke - uśmiechnął się widząc, że ten mimo wszystko zjadł troche karmy z jego dłoni.

- Nie karm go tak, bo sie nauczy i potem będzie piszczal zeby dawac mu cos z ręki tak sie nie robi bo nie da nam ziejsc w spokoju potem - zrugał Gabriela - daj mu tylko dziś bo nie chce jeść ale inaczej nie pozwalam ok? - zrobił mu też kawy - ty z mlekiem i cukrem no nie? - robi mu taką jak on lubi i podaje kubek - słuchaj ale musimy go dobrze nauczyć co wolno a czego nie wiesz .. żeby nie dał nam popalić - piesek zaczał skomlec
- hmmm wyjdę z nim na spacer a ty poczekasz na nas? To nie zajmie dużo czasu musi sobie chyba siku zrobić - uśmiechnął sie - przynajmniej woła

Kiwnął lekko głową
- Dobrze.. Przepraszam - wyszeptał widocznie zrezygnowany bo chciał przecież dobrze.
- Jak wyjdziesz z nim ja w międzyczasie zrobię obiad - uśmiechną się do niego delikatnie. Chwycił w dłonie kubek z kawą upijając kilka łyków. Zasmucił się nieco. Przecież chciał dobrze. Chciał być dla niego jak najlepszym opiekunem. By wyrósł na zdrowego psiaka. Przymknął nieco powieki opierając się o blat i upijając nastepne łyki napoju.

Wstał i cmoknął Gabriela - miałem już psa wiec wiem jak z nim postępować by nie nauczył się złych nawyków ale nie pezejmuj sie powem ci co i jak nie smuć mordki słodzaku - podniósł mu główkę i ucałował w usta - będzie ok obiecuję - poczochrał go po włosach - Kochasiu ... jak to się stało że ty mi nic o sobie nie powedzałeś jeszcze? - nagle uferzyła go ta prawda

- No... Bo nie pytałeś... Z resztą nie jestem jakoś specjalnie ciekawy. Nie ma co opowiadać - uśmiechnął się do niego lekko. Nie przepadał zbytnio za opowiadaniem o sobie. Ot. Bez tego też się można przecież obejść.
- Jest coś, co byś chciał wiedzieć? - zapytał nieco jakby od niechcenia. Jeśli chciał coś o nim wiedziec to mimo wszystko ostara się odpowiedzieć. Choć w sumie zrobiło mu się głupio. Rzeczywiście... W sumie to obaj niewiele o sobie wiedzieli.

Hmmm wszystko? od najmniej ważnych wydarzeń z przesłości - cmoknął go - chcę wiedzieć o osobie którą kocham wszystko inaczej tak na prawdęę to nie ciebie będę kochał a złudzenie o tobie - poczochrał włosaki mu lekko - Opowedz mi o swoim dziecństwie - oparł się o blat i popił kawy patrząc na niego ciekawy

- Dzieciństwie? W sumie to cały ten okres spędziłem sam. Ociec ciągle był w pracy, matki nie znam, brat był zajęty sobą. A ja zamknięty w sobie. Nie miałem znajomych bo większość się łączyła w takie małe grupki i wiesz... No. A teraz kochany idź z naszym dzieciaczkiem na spacer. Bo chyba długo nie wytrzyma - uśmiechnął się lekko do niego i dopił kawę z cichym pomrukiem.
- Resztę najwyżej dopowiem ci później jak będziesz chciał - pocałował go lekko i wyciągną patelnie stawiając ją na gazie

Mruknał coś tylko ze zdawkowo odpowaida, wział smyczi obroże i zapiął pieskowi - Chodź byczku idziemy - mruknął do niego zamyślony - przejdzemy sie pod blokiem i zaraz wracamy, przygowuj jakiś ręcznik to mu potem wytrę łapki - bierze pieska i wychodzą z domu. Istotnie krótko ich nie ma i zaraz King wraca z małym mokrym pieskiem - Talon zaatakował kałużę ... - wybuchnął śmiechem - masz ten ręcznik wszędzie pełno przez niego wody ... NIE TALON ! - a pies się otrzepał, kiedy Gabriel przyszedł do korytarza scena przestawiała sie tak, King siedział na tłku pod ścianącały mokry i od błota z pieskiem opierającym się ubłoconymi łapkami o jego tors. Talon był vcały w błocie a korytarz był pieknie usptrzony błockiem bo piesek chciał się wytrzepać
- ... - King wyglądał na rozbawionego

Zaśmiał się bo i sam nieco się ubrudził przy tym.
- Talon. Talonik, chodź, powycieram cię - wołał go klękając na podłodze z ręcznikiem w rękach. Gdy psiak podbiegł zaśmiał się od razu zaczynając go wycierać.
- Zaraz to posprzątam. A ty się przebierz. Obiad już jest na stole - uśmiechnął się do niego ciepło. Wytarł porządnie psiaka i cmoknął go w główkę.
- Mam nadzieję, że będzie ci smakował - wyszeptał patrząc na niego rozczulony

- Na pewno będze skarbie - ucałował go wstając - nie wiem czy kąpiel dla niego nie będzie odpowiedniejsza zobacz jaki jeat z błota ... - westchnął - mogłem nie puszczac go ze smyczy w parku, wpadł w pierwsza lepszą kałuże i zaczął się tarzać ... mądrala mała - King wstał i poszedł do łazienki sam się wypłukał i przebrał szybko potem wrócił do kuchni - ale ślicznie pachnie aż mi burczy w brzuchu - zasiadł do stołu i zaczął jesć

Puścił psiaka gdy był już w miarę suchy żeby nie ubrudził niczego bardziej i zabrał się za sprzątanie Powycierał obłoconą podłogę, mając nadzieję, że mimo wszystko dokładnie powycierał maluchowi łapki.
- To jedz, jedz - powiedział mając nadzieję, że mimo wszystko będzie mu smakować. Gdy ogarnął już korytarz poszedł do niego do kuchni.
- Wykąpię go. Później. Dobrze? - zapytał siadając przy stole i przyglądając mu się

- Dobrze, ja się jeszcze wykąpie przed pracą... ech późno się robi, ale mi się nie chce iść i was zostawiać... ale teraz będze już ok co? Nie będziesz sam ... - zjadł szybko i pocałował go - był pyszne ja niw wiem jak ty to robiesz że jest takie dobre - wyciagnął się - obejżał bym sobie film - zawołał pieska i rozwalił się na kanapie, piesek położył głowe na jego brzuchu i leżał grzecznie a King jak to on z pilorem w ręku skakał po kanałach

Kiwnął głową jedząc powoli jakby zamyślony. Grzebał w tależu zastanawiając się co ze sobą zrobić. Pozmywał po obiedzie chodząc sobie po mieszkaniu, myśląc. Miał nadzieję, że James mimo wszystko szybko wróci z pracy, bo nie chciał spać tylko z psiakiem. Spanie przy nim jest przyjemniejsze. Z resztą chciał go mieć ciągle przy sobie choć wiedział, że to niemożliwe.

- Gabriel? - woła go z kanapy - No co się tak kręcisz chodź tu bo się stęskniłem - burczy pod nosem i głaszcze śpiącego już na jego brzuchu pieska. Sam zrobił się już senny patrząc na malucha na swoim brzuchu. Poczuł jakąś taką czułość do pieska. Był serio jak ich dziecko. Tylko troszkę bardziej ... bardziej jak symbol tego że są razem, mieli o co dbać, a aniołek tak słodko wyglądał kiedy tulił go do siebie. King wcale nie żałował że piesek trafił do niech.

Poszedł do niego do salonu i usiadł obok zaraz przytulając się do niego mocno. Przymknął powieki chowając twarz w jego ramieniu.
- Tak bardzo cię kocham... - powiedział cicho przygryzając wargę
- Uważaj na siebie jak pójdziesz do pracy, dobrze? Proszę... - poprosił bo i już się o niego martwił. Wiedział, że pewnie da sobie radę, jednak mimo to się martwił. Nie chcia by coś mu się stało.