Polana z amboną

- Możesz w takim razie oczekiwać, że będę chciał spać obok ciebie bo sam nie zasnę - wytknął język w jego stronę w zaczepnym geście i zaśmiał się idąc tuz obok niego wtulony w bok mężczyzny.
- Co do jedzenia to kawą też się mogę pożywić. Znajdę coś, nie martw się. A o czekoladzie przypomnę ci jutro, bo chyba rzeczywiście sklepy będą już pozamykane - pokiwał lekko głową i spojrzał na nieśmiertelnik jaki miał zawieszony na szyi. Chciał jeszcze coś jemu dać w takim razie, jednak nie miał pojęcia co takiego mógłby mu podarować. Będąc przy nim uśmiech nawet na chwilę nie znikał z jego ust. Uważał się za najszczęśliwszą osobę na świecie, o! Nawet nie zauważył kiedy wyszli z lasu wchodząc do miasta.

[zt]