Polana z amboną

Gdzieś w lesie nie wiadomo gdzie, i dokładnie jak się tam dostać, jest ambona. Jest wysoka i dość stara a wejście na nią jest surowo wzbronione z powodu stanu drabinek i schodków z czego dużej szczęści po prostu nie ma albo poważnie ucierpiały przez lata i nie nadają się już do niczego.Drewno miejscami jest kompletnie spróchniałe od deszczu. Poza amboną na polance nie ma już kompletnie nic, no może poza mchem.

Tegoż jak że słonecznego dnia King wybrał się na spacer po lesie, tak jakoś się złożyło, iż strasznie daleko mu się zawędrowało. No nic na to poradzić nie mógł jak już się zamyślił to koniec. Zrezygnował z usilnego szukania drogi powrotnej i postanowił że wespnie się na jakieś drzewo i oceni gdzie ma iść. Oczywiście najpierw natrafił na ambonę która wydała się idealna do ocenienia gdzie też ma się uda by uratować się z tego leśnego labiryntu. Bez zastanowienia zignorował tabliczkę z ostrzeżeniem i wdrapał się po schodach i połamanych drabinach na sam szczyt. Tam była platforma nad którą był solidny drewniany dach. Z góry wszystko wyglądało na takie małe i odległe. Można stąd było zobaczyć wiele kilometrów zielonych ostępów i nawet kawałek miasta. King westchnął, niech to szlag trafi pomyślał, bo nadal nie wiedział gdzie się ma udać by wrócić tam skąd zaczynał. Przeklął siebie i usiadł na deskach. westchnął i wpatrzył się w dach ambony, od wiatru napierającego lekko z lewej strony ambona głośno trzaskała, chłopak nie wiedział czy to na pewno bezpieczne tak tu siedzieć ale w tej sytuacji miał to wszystko w głębokim poważaniu.

Pogoda tego dnia nie była jakoś specjalnie zła. Słońce świeciło, ptaszki ćwierkały, na deszcz się chyba jakoś nie zapowiadało, jednak... No niestety jakieś chmury powoli się zbierały. Mimo to nie odstraszyło jasnowłosego. Postanowił troche odetchnąć, jednocześnie odprężyć się. Uznał, że polana będzie odpowiednim miejscem.
Z plecaczkiem na ramionach przeszedł spokojnym krokiem las, a gdy tylko znalazł się na polanie uśmiechnął się pod nosem. Brakowało mu tego spokoju. Niby zgiełk miasta mu nie przeszkadzał, jednak ciszy tez potrzebował. Ot tak. Dla odmiany.
- Nic tylko odpoczywać! - zaśmiał się nawet nie zastanawiając nad tym, czy ktoś jest w starej ambonie. Nie sądził, by ktokolwiek musiał tam wchodzić. Chociażby dlatego, że była... Stara?

Usłyszał jakiś głos i wyjrzał przez ściankę w dół. Ktoś tam łaził.... Jakiś dziwny podejrzany ktoś... Ale to dobrze, dla niego że ktoś się tu pojawił będzie mógł spytać o drogę do miasta chociażby. Zerwał się z miejsca i zaczął złazić z niej ostrożnie bo ciężko było bezpiecznie zejść jak tu co drugiego stopnia brakowało albo był poważnie uszkodzony. Jeden szczebel drabiny nawet został Kingowi w ręce co wcale nie pomogło mu w schodzeniu.
- Ej ty! - Huknął swoim dość grubawym głosem kiedy był jakoś w połowie drogi
- Poczekaj... Wiesz jak się dostać do miasta? - Zeskoczył z ostatniej drabiny i miękko wylądował na mchu.
- Pomożesz mi? - Starał się wyjść na miłego co by ni odstraszyć chłopaka który wydawał się wiedzieć gdzie jest. King otrzepał ręce z resztek spróchniałych stopni drabinek i z bliska przyjrzał się chłopakowi.

Słysząc czyiś głos zadrżał. Więc ktoś tam był? Naprawdę ktoś tam był?
- Do miasta? - zapytał z uśmiechem i zaśmiał się cicho. Mimo wszystko wydało mu się to po prostu wręcz śmieszne. Droga do miasta była mu oczywiście dobrze znana, bowiem nie raz się zgubił w tym lesie, a znalazł szybki i łatwy sposób by się z powrotem znaleźć na głównej dróżce prowadzącej do miasta.
- W sumie to może wiem, a może nie... - zaczął jakby chcąc się podroczyć zaraz jednak uśmiechnął się do nieznajomego mężczyzny.
- Wiem. i Mogę pomóc. Jednak jest coś, co będę z tego miał? -zapytał z szerokim uśmiechem podchodząc bliżej.

Uśmiechnął się do niego bo mu najzwyczajniej w świecie ulżyło ale słysząc że ten się chce targować zastanowił się jak to dobrze rozegrać, młody był ten chłopaka jakiś i do Kinga dość niski. Nie było by trudno go zmusić do powiedzenia czegokolwiek, ale to popsuło by całą zabawę. Blondyn podszedł i spojrzał z góry na małego.
- Zależy co chciał byś tego mieć malutki - powiedział cicho swoim dudniącym męskim głosem.
- Jeśli to coś co jestem wstanie dać ci od ręki to, może się zgodzę kto wie... Wszystko zależy od ceny, wszystko - Uniósł brew w wyrazie szczerego zastanawiania się nad słowami i propozycją chłopaka. Czyżby King się nie mylił co do niego od początku?

- Jakby nie spojrzeć, to nie wiem co mógłbyś zaoferować... -zachichotał mimo wszystko ruszył powoli w stronę jednego z "wyjść" z polany.
- Nie sądziłem, że kogoś tutaj spotkam. Właściwie... Po co byłeś tam? - zapytał mając na myśli ambonę. Zakaz wstępu po coś tam był jakby nie spojrzeć, więc nie rozumiał tego. Fakt, faktem Latawiec też czasem wspinał się po tych wszystkich porozwalanych, spróchniałych drabinkach, jednak w pewnym momencie doszedł do wniosku, że lepiej nie kusić losu, a nie chciał wylądować w gipsie spadając przez jakieś głupie, stare deski z jakich była podłoga.
- I co tutaj robiłeś? -zapytał odwracając się w jego stronę w pewnym momencie.

- Skoro nie wiesz co byś mógł to raczej nie będziemy się spierać prawda? Musisz coś wymyślić póki możesz mnie szantażować - zaśmiał się, jakoś ten chłopak zaczynał mu się podobać był tajemniczy i całkiem w typie Kinga
- Tam ? - wskazał ambonę - Zgubiłem się, musiałem się rozejrzeć - wzruszył ramionami jak by jego wyjaśnienie odnośnie wspinania się na rozwaloną ambonę były jak najbardziej zrozumiałe.
- tutaj? - znów zadał pytanie zaraz przed odpowiedzią na nie - Chodzi ci o Las, czy ogólnie o Miasto, a może nawet o Państwo, no bo raczej nie o kontynent - zaśmiał się unikając tym sposobem odpowiedzi na wprost zadane pytanie. Mógł pozwolić sobie na droczenie się z tym chłopakiem to było wesołe.

- Tak tu, w lesie, konkretniej na polanie. - powiedział widocznie rozbawiony. Mężczyzna chyba naprawdę się z nim droczył, bo i po co mu byłaby wiedza co robił w tym właśnie mieście czy kraju? Albo chociażby w takiej a nie innej strefie czasowej?
- Niewiele osób tu przychodzi, więc to trochę... Dziwne? Może szukałeś czegoś, hm? Skarbu? Albo zwierzyny... Albo zgubiłeś może kogoś, co? - wypytywał. Był ciekawski niestety. Z resztą chciał się czegoś dowiedzieć. Czegokolwiek o mężczyźnie. Skoro już miał okazje, to trzeba to wykorzystać. Kto wie do czego mu się to później przyda.
Przez chwilę zastanawiał się jeszcze nad czymś... Co mógłby od niego chcieć? To musiało być coś dobrego... Bardzo dobrego!
- W zamian za przysługę oczekuję czekolady mlecznej z migdałami! - niemal polecił widocznie zadowolony ze swojego pomysłu. Czekolada. Ach! Aż nie mógł się już doczekać tego słodkiego smaku w ustach!

- A, sporo pytasz o te polane to jestem na niej ponieważ tu stoi ambona - nie zamierzał ułatwić mu wypytywania się o cokolwiek, zawsze może przecież wymyślić takie pytanie na które King będzie musiał odpowiedzieć jak ten będzie chciał ale póki mógł dawał mu nietreściwe odpowiedzi, ciekawy był czy młody podda się, czy zacznie tak układać pytania, żeby cwany King go nie mógł zagiąć odpowiedzią
- powód przyjścia tu jest bardzo prosty jak już mówiłem tu jest ambona - pokazał by mu język ale takie dziecinne zachowanie dawno już go nie bawiło, chociaż czemu by nie dać sobie dziś wolnego od swojego zwyczajnego sztywnego charakteru, powoli i uważnie wysunął język pokazując mu w geście przekory.
- Czekoladę, jasne ale zważywszy na to że tu nie mogę jej kupić musisz mnie wie doprowadzić do miejsca gdzie mógł bym dostać to czego tak pragniesz.Osobiście uwielbiam gorzką czekoladę z bakaliami albo bez.

- Dobrze więc, pójdziemy do sklepu byś mi ją kupił, o.- Aż mu się mordka ucieszyła, ach! Dostanie swoją czekoladkę. Już nie mógł się doczekać!
- Czekolada gorzka jest gorzka, przez co jest niesmaczna. Lepsza byłaby słodka, tak jak mleczna chociażby, albo biała - powiedział z uśmiechem na ustach wchodząc pomiędzy drzewa.
- A co do tego co robiłeś... Hm... W takim razie powiedz po co przyszedłeś do lasu poza tym, że znalazłeś się na polance, a na polance znalazłeś się, bo tam stoi ambona? - spojrzał na niego kątem oka. Chciał wiedzieć. A i mógł pytać i pytać, nie przeszkadzało mu to wcale. Z czasem może uda mu się dowiedzieć tego czego chciał, a jeśli nie... To i tak się dowie. Przynajmniej podróż była ciekawsza. A co! Urozmaicenie czasu, ot co.

- Kupię ci jak mnie wyprowadzisz z lasu wiec nasze cele się pokrywają jak się z tym czujesz - zaśmiał się cicho patrząc na niego z góry - Ile masz lat? - nie wydawał się wcale taki dorosły ani wcale za młody wiec Kingowi trudno było ocenić jego wiek
- Gorzka czekolada wcale nie ma być słodka wtedy nie była by gorzką czekoladą przez co straciła by to że jest gorzka ... Ja ją lubię bo smakuje dobrze, jak prawdziwe kakao gorzkie a nie słodkie - Patrzy na niego oceniając co chłopak myśli czy planuje ale słysząc dalsze pytania King stwierdza że może pozwolić sobie na zabawę w zadawanie pytań
- w takim razie jak się nazywasz? - uprzedził go zadając m pytanie
- Przyszedłem do lasu żeby posiedzieć w ciszy i pomyśleć, okazjonalnie troszkę pozwiedzać teren - Przygląda mu się

- Jak możesz jeszcze pytać o wiek! Och! Jak możesz! - powiedział teatralnie, zaraz jednak śmiejąc się. Zbliżył się do niego z szerokim uśmiechem.
- Siedemnaście. A gorzkie rzeczy nie są smaczne. To tak jakby wypić wywar herbaciany. Taki gorzki, mocny... To tez nie jest dobre, bleh~ - aż jego ciało przeszedł dreszcz na samą myśl. Znacznie bardziej wolał słodkie przysmaki takie jak lizaki, cukierki, ciasta, ciasteczka. Mruknął cicho gdy tylko uzyskał odpowiedź na swoje pytanie. Ha! Udało się! No bo przecież był taki przekonujący, czyż nie?
- Hm? Jak się nazywam? Zwą mnie Latawcem. Choć moje imię brzmi Gabriel. Gabriel Uwert. - skinął lekko głową i przeciągnął się leniwie, bowiem już po niedługiej chwili wyszli na jedną z głównych dróżek prowadzących do miasta.

- Wiesz, o wiek nie pyta się tylko kobiet a ty nie wydajesz się kobietą wiec to chyba proste pytanie co? - zaśmiał się cicho.
- Gorzkie rzeczy są dobre jeśli je umiesz odpowiednio połączyć, na przykład gorzka kawa z mlekiem, to jest coś bez czego z łóżka nie da się wstać - uśmiecha się rozmarzony - a do tego kostka czekolady ... gorzkiej - teraz to po prostu ma banana na twarzy - przecież to jest pyszne - mruknął uważając swoje słowa za najświętsze.
- A wiec Gabrielu, mówię ci że czekolada słodka to nie czekolada tylko słodzik jakiś ... ale skoro to ją własnie chcesz, to nie widzę problemu, uszczęśliwię cię nią nawet jeśli uważam że to wcale nie jest smaczne - patrzy na niego, na 17 to on mu nie wyglądał ale ok jak sobie tam chce.
- A powiedz mi Gabrielu, jak to się stało, że znalazłeś się na tej polance, co cię tu przywiodło?

- Taaaak, kawa z mlekiem. - zamruczał. Aż chętnie by się napił teraz kawy! A wszystko przez niego! Hm... Chwilę... Właściwie to jak on się nazywał? Uniósł na niego wzrok mrużąc oczy.
- Ty też się powinieneś przedstawić, Panie Nieznajomy - wymamrotał wciąż się przyglądając mężczyźnie. Fakt, Latawiec nie wyglądał na swój wiek, jednak co na to poradzi? Nie przeszkadzało mu to z resztą.
- Co? Chęć położenia się na trawie w tamtym własnie miejscu chociażby - pokiwał głową jakby na potwierdzenie swoich słów. Naraz zbliżył się i przytulił do jego ramienia z wesołym uśmiechem.
- Dziękuję ci mój drogi Panie Nieznajomy, że mimo wszystko uraczysz mnie tym zaszczytem i podarujesz mi tabliczkę tej cudownej słodyczy - powiedział nawet na chwilę nie myśląc o tym by przestać się uśmiechać i odsunąć od niego.

- Kawa z mlekiem podana przez kochanka następnego ranka zaraz po upojnej nocy ... i to jeszcze podana do łóżka z buziakiem na dzień dobry - rozmarzył się na chwilkę tak że w sumie prawie nie usłyszał co ten do niego mówi. I musiał się porządnie skupić by się nad tym zastanowić.
- Ale mi się podoba bycie panem nieznajomym - zaśmiał się - Jestem James Corner ale mówią na mnie King - uśmiecha się - poleżeć na trawie w słonku podczas pięknego zachodu słońca koniecznie tuląc kogoś ukochanego do siebie - uśmiecha się jak ten się przytula, akurat wcale mu to nie przeszkadzało a było wręcz miłe.
- Uraczę cię tą słodyczą ale nie każ mi wyrażać swojej opinii o tym słodkich i nie zdrowym dla zębów pseudo smakołyku - był wyraźnie w dobrym humorze.
- A dlaczego zachciało ci się leżeć na trawie w takim miejscu?

Pokiwał głową samemu się zastanawiając nad tym cudnym uczuciem gdy w piękny, ciepły, słoneczny poranek ktoś cię budzi słodkim całusem przynosząc też kawę na dobry początek dnia. Aż i jemu zachciało się znaleźć w takiej sytuacji niezależnie od tego na którym miejscu by był. Obie propozycje były zachęcające. Kiwnął jeszcze głową już nie chcąc ciągnąć rozmowy o czekoladzie, bo i doskonale wiedział, że nie miała ona sensu. Dowiedział się jednak, że James lubi gorzką czekoladę, co mógł też kiedyś tam wykorzystać.
- Dlaczego...? Sam nie wiem... Jednak masz rację odnośnie leżenia z kimś ukochanym. To pewnie musi być przyjemne uczucie - wyszeptał spuszczając wzrok jakby zastanawiając się nad tym głębiej, mimo wszystko jednak dalej tuląc się do jego ramienia.

- Moim zdaniem tulenie osoby którą się naprawdę kocha jest jednym z obowiązków ale to chyba każdy może mieć swoje zdanie w tym temacie ja wyrażam jakie jest moje. - Wzruszył ramionami bo i po co się kłócić w sprawie która praktycznie nie ma sensu.Skoro ten uwieszał sie jego ramienia to King lekko przesunął je w tył i objął go w pasie przyciągając do siebie a potem uśmiechnął się do niego jednym kącikiem ust, czyli tak jak lubił najbardziej. Polubił jakoś tego zjadacza słodkiej czekolady, przypadł mu do gustu. Zachciał dowiedzieć się o nim więcej - Powiedz Gabrielu czym się zajmujesz? Uczysz się? - Patrzy na niego nie nachalnie ale z ciekawością, tak ukradkowo bada jego minę podczas rozmowy.
- ja na przykład zbieram sobie kasę na rozpoczęcie studiów - Na chwile stanął i zaczął mocno mrugać i trzeć oko - cholera ... - mruknął - coś mi wleciało .... a kurde ... ale piecze - puścił go i stara się sobie pomóc.

Gdy ten objął go w pasie blondyn wtulił się delikatnie w jego bok. Mimo wszystko bliskość kogokolwiek była miła.
- Tak, uczę. Niekiedy sobie rysuję albo robię zdjęcia - odpowiedział z uśmiechem a widząc, że coś mu wleciało do oka zadrżał wyciągając do niego ręce chcąc mu pomóc jakoś.
- Nie trzyj, słyszysz, nie trzyj. Stój spokojnie. - mówił półgłosem wyciągając zaraz ze swojego plecaczka opakowanie chusteczek. - Pokaż to oko... - poprosił spokojnie bo i nie mógł przecież go tak zostawić. Nie umiał i już.

Schylił się i zaczął wpatrywać w niego swoimi brązowymi ślepiami
- Pomożesz ? - nienawidził jak coś mu się takiego działo był raczej osobą która wszystko robiła mięśniami a rzadko zdarzał mu się robić coś tak delikatnego jak wyjmowanie paproszka z oka, pozwolił by Gabriel się nim zajął.
- Cholera piecze - marudzi i mruga bo nie lubi jak mu się grzebie przy oczach, automatycznie stara się ukryć i osłonic przed tym intruzem.
- Już? - oczywiście niecierpliwy bo jak że by inaczej, niech mu on to w końcu wyciągnie bo to do jasnej cholery boli! King stara się stać w miarę spokojnie zaciska dłonie na udach bo go coraz mocniej to picze.Ale przy okazji lampi się z takiego bliska na chłopaka, na jego usta i twarz. Zaciekawiło go jak by smakował tak pocałowany z zaskoczenia.

- Piecze, bo musi. Nie marudź tylko stój spokojnie bo inaczej tego nie wyjmę - wymamrotał bo i starał sie wyciągnąć ten głupi paproch, jednak gdy ten się tak wiercił, marudził i mrugał co chwilę po prostu mu to uniemożliwiał. Dopiero po chwili tej męczarni blondynowi udało się pozbyć głupiego paproszka z oka mężczyzny. Uśmiechnął się triumfalnie przyglądając mu się. Nie odsuwał się przez chwile bo i tak jakoś... Nie chciał.
- Już lepiej...? - zapytał cicho z pewną troską nie odrywając od niego wzroku.

Oczywiście marudzi jeszcze trochę ale po tym jak stara się skupić na nim trochę przestaje się tak kręcić i akcja kończy się sukcesem, King w nagrodę cmoka małego w nos
- Dzięki to naprawdę piekło - trze oko i się prostuje patrząc przed siebie i mrugając szybko.
- nienawidzę jak mnie coś tak piecze, co innego być rannym ale tego jak mi coś wpadnie wyjąć nigdy nie mogę - westchnął.
- Dziękuję teraz jest dużo lepiej - patrzy na niego pierwszy raz po cmoknięciu i lekko się uśmiecha. w końcu nie zawsze ktoś go ratuje tak szybko.
- Idziemy czy masz lepsze pomysły niż spacer po czekoladę?

Uśmiechając się wciąż szeroko na ponów przytulił się do jego bok.
- Pomysłów co prawda nie mam... Jednak czekoladę i tak jesteś mi winien i tak, choć możesz mi ją też dać w innym terminie - zaśmiał się cicho i przymknął nieco powieki unosząc głowę by na niego spojrzeć.
- Chyba że Ty masz jakikolwiek pomysł - dodał po chwili przyglądając mu się. W sumie to nawet się nie zastanowił, czy Jamesowi nie przeszkadza to, że tan się do niego tak przytula jak jakiś rzep. Jednak do tej pory nie zwrócił mu uwagi, więc blondyn uznał to za zgodę. Przyjemnie było móc pobyć blisko kogoś.

- A mam inny pomysł wiesz, co powiesz na pójście teraz tu gdziesz w pobliżu na jakaś polanę i rozłożenie się na niej w świetle zachodu? Co prawda do zachowuj jeszcze kupa czasu ale zawsze możemy poleżeć pogadać i poczekać, szkoda że nie mamy gorzkiej czekolady .. no i słodkiej niech ci będzie - zaśmiał się - mogli byśmy ją zjeść, tylko że nie mamy kawy ... asz cholera zachciało mi się pikniku ... - westchnął i objął go w pasie jak wcześniej przyciągając do siebie
- Fajny jesteś wiesz Gabrielu, tylko jakiś taki strasznie chudziutki - łapie go za rączkę - albo to ja mam takie wielkie ręce w końcu dużo ćwiczę albo ty jesteś nadprogramowo chudziutki ... taki jak ... - lekko się zarumienił bo chciał uznać na głos że to jest Urocze

- Może jeszcze znajdę jakieś coś w plecaczku. Poza kocykiem coś tam chyba jeszcze jest - powiedział uśmiechając się szeroko, bowiem pomysł naprawdę mu się spodobał. Mógł pobyć z nim trochę. Popatrzeć na niebo. Odpocząć.
- Jednak kawy na pewno nie znajdę. Ale może jakiś kawałek czekolady deserowej mi się zapodział - zachichotał i spojrzał na jego dłoń, gdy ten go chwycił za rękę.
- Sam nie wiem dlaczego tak wyglądam. Mimo że ciągle jem słodycze. Powinienem być raczej grubiutki dzięki temu, nie sądzisz? - spojrzał ponownie na jego twarz z szerokim uśmiechem

- masz kocyk? no to idealnie idziemy - łapie go za dłoń i praktycznie porywa z miejsca na szczęście nie szarpie tylko unosi lekko - Idziemy! Ale gdzie .. hmmm znasz tę okolice, gdzie idziemy na polanę? Wymyśl gdzie a ja mogę cię tam nawet zanieść - zażartował sobie i zaśmiał się swoim grubym głosem, naprawdę uwodzicielskim gdyby się tak troszkę postarał.
- Tego czegoś co śmiesz nazywać czekoladą... zjadł bym to tylko podane metodą usta usta a wątpię że chciało by ci się mnie tak nakarmić .... to jedyna metoda żeby przekonać mnie do zjedzenia tego słodkiego paskudztwa... szkoda że nie masz tam kawy- zaśmiał się cicho, przy tym chłopaku strasznie się często śmiał to było dziwne jak na Kinga który nie stronił od okazywania uczuć zwykłym śmiechem
- A wiesz że jeśli je się tylko słodycze to wbrew wszystkiemu właśnie się coraz bardziej chudnie? przynajmniej tak gdzieś słyszałem ale skoro mówisz że ty tylko jesz słodycze i jesteś taki to może to jednak prawda...