Bar

Spróbował się trochę rozluźnić i uśmiechnął się lekko. Spojrzał na barmana i powiedział:
- Ja też dziękuję, mam jeszcze swoje mojito.
Jakby na potwierdzenie tych słów, sięgnął po szklankę i upił parę małych łyków. Spojrzał na Kushino niepewnie, nie wiedząc od czego zacząć.
- W sumie to naprawdę głupie, ale... - przerwał na moment, jakby w zamyśleniu. - Ale chodzi o to, że nie mogę nauczyć się chyba jednej z najbardziej banalnych ról na świcie. Nie mam pojęcia, jak wykreować tę postać. Chodzi o Romea, szczególnie nie wychodzi mi w... - Ponownie przerwał i odwrócił wzrok, lekko zmieszany. - W scenach miłosnych, nie wiem, jak najlepiej wyznać miłość do Julii.
Wciąż starał się nie patrzyć na chłopaka.
- Ale myślę, że to przez to, że akurat w tym czasie spiętrzyły się moje problemy i nie potrafię się za bardzo skupić na roli. Tak mi się wydaje. - W końcu spojrzał na chłopaka, jednak unikał jego oczu. - I to chyba wszystko, co mnie dręczy na dzień dzisiejszy.

Białowłosy mężczyzna odgarnął swój płaszcz sprzed nóg, wchodząc do pomieszczenia. Omiótł wszystko wokoło wzrokiem, oceniwszy chyba wszystkich przebywających w tej chwili w pomieszczeniu.
Gdy odszukał spojrzeniem osobę jaka była mu potrzebna podszedł do stolika dosiadając się bez słowa. Spojrzał na Kurtisa kiwnąwszy po chwili ręką na barmana.
-Kawę z wódką. Z małą ilością wódki. -Powiedział po czym spojrzał na mężczyznę.
-Masz dla mnie jakieś zadanie? -Spytał przyglądając się ciemnowłosemu ze spokojem wymalowanym na twarzy. Jakoś nigdy się nie denerwował, nawet przy rekinie... Vincent w sumie był zazwyczaj miły (choć nie uśmiechał się często, fakt) więc dlaczego teraz miałoby być inaczej?
Spokojny, uprzejmy... aż nie pasujący do swojego fachu momentami.
Gdy jego kawa dotarła kiwnął głową i od razu zapłacił barmanowi, po czym dosypał sobie trochę cukru... dziwne połączenia pijał, co zrobić?
Pomieszał kawę i upił łyk, wzrokiem wracając spowrotem do Kurtisa. Kąciki ust jasnowłosego uniosły się delikatnie do góry, wręcz ledwo zauważalnie.
Najwyraźniej lubił taką kawę.

Czarnowłosy siedział czytając kolejne informacje zawarte w komórce kiedy naraz dosiadł się do niego białowłosy.
Zerknął w bok na osobnika jaki usiadł i zablokował telefon.Schował go do wewnętrznej kieszeni marynarki i dopiero kiedy ten dostał co chciał znów spojrzał na niego.
-Przydałoby się "Dobry Wieczór" nie sądzisz...?-zapytał naraz się nieco podirytowanym tonem.
-Zadanie...-powiedział zamyślonym tonem-Twoje zadanie to dziś wieczór się odprężyć...i to...-powiedział naraz wyjmując kopertę o pokaźnej grubości.
-Masz tam wszystkie informacje...A teraz...odpręż się i pooglądaj chłopców...-powiedział zerknąwszy na Assurę.
-Nie miałeś jeszcze okazji tu być...-powiedział spokojnie i napił się swojego mojito.
-A coś mi się wydaje że nie raz jeszcze tu przyjdziesz...-dodał naraz ciszej już jak gdyby do siebie?
Cóż wszystko było możliwe w przypadku czarnowłosego.Gadanie do siebie nawet , ba!Głośne odpowiadanie sobie na zadawane pytania.

Jasnowłosy chłopak zamrugał patrząc na Nezumiego.
Chwilę się zastanawiał słuchając uważnie białowłosego.
I naraz kiedy ten skończył poderwał się na równe "obcasy" i złapał za dłonie, obie dłonie chłopaka odwracając go tyłem do baru.
-Nie!Absolutnie nie!Wybacz, nie obraź się ale nie zgadzam się!-przyznał zdenerwowanym tonem.
-Kochanie...Romeo, to nie banalna postać.Pod żadnym pozorem nie możesz tego tak pojmować wiesz?Romeo to...to...A Julia to...przecież to najpiękniejsza miłość.Musisz pojąć co znaczy zakazana miłość i jak smakuje.Wtedy pojmiesz co znaczy miłość Romea do Julii.-zastanowił się patrząc na oczka Nezumiego.
-Widzisz...hm...jakby ci to wytłumaczyć...Widzisz...-znów zamilkł nadal trzymając dłonie białowłosego i wreszcie uśmiechnął się.Odsunął się krok dalej uderzając obcasami przy tym i delikatnie niczym wytrawny aktor skłonił się.Oczywiście już nie trzymał dłoni Nezumiego.
-"Dziwny miłości traf się na mnie iści,
Że muszę kochać przedmiot nienawiści.
"-zacytował wypowiedź Julii po czym uśmiechnął się zadowolony.
-Rozumiesz?-zapytał klasnąwszy w dłonie i przekrzywiwszy na bok nieco głowę.
-Widzisz tu chodzi o zakazaną miłość.O taką jaka ...jaka przetrwa wszystko pomimo przeciwieństw.I takich...jakby to nazwać...wiesz pomimo złości i ludzi jacy by chcieli ją popsuć, zniszczyć.Dlatego spójrz na to w ten sposób.-przyznał nadal patrząc uradowany na chłopaka.
-Jestem pewien że pójdzie ci lepiej jeśli spojrzysz na to z takiej strony.Ze strony zakochanego kochanka.-zauważył uprzejmie podchodząc do baru i oparł się o niego biorąc do ręki szklankę z swoim sokiem.Uniósł jedną nogę nieco w górę w tył bo i tak było mu wygodniej po czym napił się soku bananowego.

Yuu uśmiechnął się lekko do dwójki i kiwnął głową. Alleluja! Koniec pracy, oficjalnie i niezaprzeczalnie dzis już nie przyjmuje ani jednego zamówienia.
Wyszedł na zaplecze, przebierając się w swój normalny strój. Na tyłek wciągnął dżinsy zamiast czarnych spodni w kant, założył również bluzkę z krótkim rękawem oraz zielony golf z rękawami do połowy dłoni docierającymi zamiast koszuli i kamizelki czarnej.
Nałożył na siebie kurtkę, nie zapinając jej jednak i przerzucił przez głowę pasek torby materiałowej, jaki po skosie przez klatkę piersiową blondyna szedł.
Rozpuścił jeszcze włosy, do tej pory mając je związane w małą kitkę gumką. Co prawda i tak sporo włosów pozostawało poza zasięgiem owej gumki, ale jednak tak mu się lepiej pracowało.
Wyszedł z zaplecza uśmiechnąwszy się do barmanów. W końcu do domu.

Spojrzał na mężczyznę z lekkim niedowierzaniem gdy ten stwierdził że ma się odprężyć. Skoro dostał zadanie to chyba raczej powinien się nim zająć, a nie siedzieć w barze prawda?
Westchnął cicho upiwszy łyk kawy.
-Odprężyć? -Spytał opierając rękę na stoliku. Czasami ni w ząb nie rozumiał tego faceta. Choć po prawdzie nie musiał go rozumieć.
Miał wykonywać zadania i brać od niego kasę, więc rozumieć motywów czy zachowania Kurta nie musiał.
-Powiedz, co może być odprężającego w takim miejscu? Odprężyć się można w domu, na kanapie z pizzą i dobrym filmem. -Stwierdził spokojnie, upijając kolejny łyk kawy. Rozejrzał się po pomieszczeniu po chwili wzrokiem powracając do ciemnowłosego towarzysza.
-Nie miałem okazji.. fakt. A to źle? -Spytał nie widząc jak na razie niczego ciekawego w tym miejscu.

Lekko zszokowany, nadążał tylko kiwać głową, gdy chłopak mówił. Starał się za wszystkim nadążać, notując w pamięci, jak najwięcej. Był pewny, że te rady wcześniej, czy później bardzo mu się przydadzą.
Gdy Kushino skończył swój "występ" i usiadł na miejscu, Shion spojrzał na niego i otworzył usta, chcąc coś powiedzieć. Jednak zrezygnował i spojrzał na blat, jakby w zamyśleniu. Co tak właściwie chciał powiedzieć? Chyba prawdę, skoro i tak zabrnął już tak daleko. Ponownie spojrzał na chłopaka i powiedział:
- Wszystko, co powiedziałeś, to na pewno prawda i na pewno mi się przyda, ale... - zawahał się na moment, nie wiedział, jak ująć w słowa to, co chciał powiedzieć. - Ale nie wiem, jak to jest kochać kogoś.
Uśmiechnął się lekko, jakby przepraszająco i spojrzał na swojego mojito. Nagle bardzo zapragnął znaleźć się teraz na pustej scenie.

Czarnowłosy przewrócił oczyma po czym zerknął na białowłosego z zastanowieniem.
-Praca ci nie ucieknie...A chwila oddechu ci nie zaszkodzi...-warknął po czym wziął łyk napoju swojego.
-Och tak...kanapa i pizza, cóż dla ciebie widać to szczyt marzeń..-ironicznie powiedział i zerknął na skaczącego przed barem jasnowłosego chłopaka.
Wyglądał i cytował...jak gdyby grał.Grał jakąś wytrawną rolę.
-Nic ciekawego mówisz...cóż nie zgadzam się...moim zdaniem są tu bardzo ciekawe rzeczy...zwłaszcza zabawki...-stwierdził i pokazał gestem dłoni w kierunku już pijącego swój sok chłopaka jaki od tyłu wyglądał niczym długowłosa, długonoga blondynka.
-Czy źle...to już twoje zdanie...nie mnie osądzać...Ale wyglądasz nadzwyczaj...żałośnie...-przyznał znudzonym tonem i ponownie upił parę łyków swojego trunku.
Zerknął na białowłosego czekając czy ten spojrzy na roztańczonego chłopca jaki teraz stał przy barze.

Kushino zamrugał słysząc co powiedział chłopak i skrzywił się pijąc sok.Jak gdyby ten przestał mu smakować.
Spojrzał na niego odstawiając swoją szklankę i uśmiechnął się pobłażliwie.
-Kochanie...na pewno będzie ktoś w przeszłości kogo darzyłeś głębszym uczuciem niż przyjaźń.Może po prostu o tym nie wiesz.-zauważył uprzejmie po czym zerknął do tyłu za siebie i skamieniał.
Czarnowłosy pokazał na niego?Na niego pokazał?!
Odwrócił oczy i zerknął na swój sok ponownie po czym poruszył słomką mieszając go.
Jego złote oczy uważnie śledziły ruchy czarnym, smukłym przedmiocikiem aż wreszcie puścił słomkę i wrócił wzrokiem ku chłopakowi.
Chciał by ten pomyślał.Zastanowił się czy nie znajdzie się choć jedna osoba jakiej by nie kochał.
Cóż to było przykre że nie potrafił znaleźć w sobie uczucia jakie pomogłoby mu zrozumieć rolę jaką przyszło mu zagrać.
-Romeo to nie banalna, a raczej wymagająca rola.-powiedział uśmiechając się delikatnie.

Jasnowłosy spojrzał w kierunku w jakim pokazywał Kurtis i przekrzywił nieco głowę. To ma być takie ciekawe? Przecież dziwkę może sobie zawsze do domu zamówić, jeśli ma ochotę...
Bo i spodziewał się że albo długowłosy, albo ten drugi to chłopcy z peragawatti. Skoro zostali nazwani zabawkami to chociaż jeden musi być dziwką.
-Czy ja wiem... ten mały wygląda jakby go kot wypluł a w kobietach nie gustuję. -Stwierdził bo i cóż... z daleka nie było widać że Kushi to chłopak. Więc w sumie nic dziwnego że Assura się pomylił.
Spojrzał na kopertę i schował ją do torby, dając najwyraźniej za wygraną. No przecież bar go nie pogryzie, a może rzeczywiście coś ciekawego się tu wydarzy?
-Są jacyś nowi? -Spytał spokojnie, upiwszy łyk swojego napoju. Przyglądał się jeszcze chwilę Kushiemu.
Ładne włosy... nogi... ahh, gdyby tylko on był chłopcem to byłoby idealnie po prostu.
Ironia losu, ot co... Prawdziwy psikus od życia dla biednego Vincenta!

Czarnowłosy przewrócił oczyma słysząc jakże kolejną głupia odpowiedź jakiej po części spodziewał się z ust jasnowłosego.
-Gwarantuję ci że wrócisz tu dla dziwki nie raz i nie dwa...-powiedział cynicznie mężczyzna i upił łyk z swojej szklanki.
Zamrugał naraz i mało co się nie zakrztusił słuchając tego wywodu na temat chłopca i ...chyba nie zauważył że blondynka nie jest wcale kobietą.Ale trzeba przyznać było to zabawne.
Na szczęście udało mu się powstrzymać wszelkie widoczne odruchy zaskoczenia i zachłyśnięcia po czym przełknąwszy łyk napoju odstawił na wszelki wypadek szklankę.
Nowi...
-To ty powinieneś wiedzieć czy są nowi...-powiedział zgryźliwie po czym przejechał oczyma po ciele białowłosego jaki rozmawiał cały czas z Kushino.
I naraz...wpadł na pewnego rodzaju...dość zabawny pomysł.Zabawny dla niego.Zaskakujący pewnie dla Vincenta.
-Poproś kelnera by do naszego stolika podszedł Kushino.Sądzę że ta kandydatka będzie dla ciebie najodpowiedniejsza, najciekawsza...-przyznał i zerknął na idącego w ich kierunku kelnerzynę jaki chyba szykował się by do nich dojść.
Może wreszcie raczy tu dotrzeć.

Spojrzał na Kurta pijąc po łyczku swoją kawę.
-Nie powinienem. Powinienem wiedzieć o nowych których ja dostarczę. A tacy już są mniej interesujący niż ci których nie znam. -Powiedział spokojnie, kładąc wolną rękę na stoliku.
-Już mówiłem że kobiety mnie nie interesują. Dlaczego uważasz że z tą będzie w jakimkolwiek stopniu inaczej? -Spytał przyglądając się Kurtowi chwilę. Wiedział jaki jest, więc nie zdziwiłby się gdyby coś kombinował.
Ale Vincentowi nie bardzo chciało się zastanawiać nad tym co takiego kombinuje jego rozmówca. Skoro miał tu przyjść się rozerwać, jak to określił Mad, to nie miał zamiaru przy tym rozkminiać intryg ciemnowłosego. Dawkę adrenaliny da mu późniejsza robótka w końcu.
Spojrzał na kelnera, gdy ten w końcu się doczłapał do nich i westchnął.
-Niech pan zawoła do naszego stolika Kushino. Wedle życzenia mojego towarzysza. -Powiedział spokojnie i na dodatek uprzejmie do kelnera. No skoro Mad chce, to nie będzie mu zabawy zabierał. Jemu też się trochę bardziej normalnej rozrywki należy czasami.

- Wymagająca... To na pewno - przyznał i zastanowił się. Próbował przypomnieć sobie, czy aby rzeczywiście nikogo wcześniej nie kochał, ale nie znał nawet swoich rodziców, więc nie miał pojęcia o tym uczuciu. Zrobiło mu się trochę przykro, że nigdy nie doświadczył miłości, jednak gdy podniósł wzrok na Kushino, jego usta były rozciągnięte w uśmiechu.
- Nie wydaje mi się, żebym wcześniej kogoś kochał. A raczej na pewno nigdy nikogo nie kochałem - powiedział i wzruszył ramionami. - Może dlatego ta rola jest dla mnie taka trudna. Zresztą, co za różnica. Zagram ją tak, czy tak.

Kushino zrobiło się nieco przykro.Nie wiedział co to miłość.
Naprawdę było go mu żal jednak...jednak co poradzić i tacy ludzie i to w sumie sporo ludzi chodziło po tej ziemi nie zaznawszy wcześniej miłości.
Naraz poczuł jak ktoś puka go w ramię delikatnie i odwrócił głowę ku kelnerowi.Nieco się do niego przysunął by usłyszeć co ten mówi mu na uszko i uśmiechnął się delikatnie.
To już przyszła ta pora...
-Wiesz co Nezumi? Dam ci,pewien prezent.Może dzięki niemu nieco łatwiej zrozumiesz co czuje Romeo.-powiedział zadowolony po czym pochylił się nieco bliżej i pogłaskał po policzku białowłosego.
-Miłego wieczoru Nezumi.-szepnął mu do ucha owiewając je ciepłym oddechem po czym przekręcił ku sobie jego twarz i ...pocałował jego usta delikatnie.
Ledwo ledwo, muśnięcie motylich skrzydeł.
Przyjemne i zaskakujące zapewne dla chłopaka jaki jest w takim miejscu po raz pierwszy.
Odsunął się biorąc swój soczek do połowy wypity i ruszył zarzucając biodrami w kierunku stolika jaki prosił o niego.
-Witam Panie Mad, czy dziś ma pan specjalne życzenia?-zapytał się uprzejmie stając na przeciwko dwójki jaka siedziała w swoich fotelach.
Jedną z rąk, wolną oparł na swoim biodrze po czym uśmiechnął się unosząc kąciki ust w górę.
-Przyprowadził Pan dziś z sobą kolegę?-zapytał lekko, w bok przekrzywiając głowę po chwili przejeżdżając oczyma po ciele mężczyzny o białych włosach.
Dziwne...a wydawało mu się że jednak Soldi nie ubóstwia przebywania w towarzystwie a tu jednak się pomylił.No skoro zabrał kogoś do takiego miejsca musiało to coś oznaczać.Tylko co?
To ktoś kto dla niego pracował czy ktoś kto był mu bliski?
A może trójkącik?
Zamrugał naraz uświadamiając sobie coś takiego.
O matulu a jak to jego mężczyzna? Przecież czarnowłosy zaskakiwał często więc cóż to by nie było nic zaskakującego gdyby to był kolega.
Ale gdyby to był chłopak...o matko.
Zerknął znów na Kurtisa czekając na jego odpowiedź i nie dawał po sobie poznać ani trochę o czym właśnie myślał.Ten sam uśmiech co na początku.

Czarnowłosy uśmiechnął się ironicznie po czym odetchnął kręcąc głową.
Spojrzał na kelnera kiedy ten odchodził.
-Sam nie wiesz co tracisz jeśli odmawiasz zabawy z Kushino...-przyznał i oparł się na dłoni.
Przyjrzał się uważniej Vincentowi i zerknął w kierunku baru.Uśmiechnął się cwanie widząc akcję przy barze po czym śledził każdy krok stawiany dumnie przez blondyna.
W zasadzie był ciekawą osobą.Takie miejsce... i taka osoba.Ciekawie...
Kiedy podszedł i stanął w tym swoim wytwornym ubranku przed nimi Kurtis odwrócił głowę w kierunku Assury.Był ciekaw tej reakcji.Oj będzie ciekawa.
-Witaj Kushino...Chcę ci przedstawić...a może sam się przedstawi...nie będę ułatwiał mu zadania...-przyznał patrząc cały czas na Assurę.
-A co do życzeń...zobaczymy później...-dodał naraz biorąc mojito i napił się go.

Vincent spojrzał na Kurta chyba lekko znudzony...
Naprawdę, ten facet coś kombinował, a na dodatek jak widać miał z tego całkiem dobrą zabawę. Tylko czemu kosztem Assury?
-Naprawdę mnie czasami w ogóle nie słuchasz. Albo udajesz. Mam nadzieję że się przynajmniej dobrze bawisz. -Przyznał spokojnie. No cóż... trudno.
Białowłosy spojrzał na stojącą przy stoliku osobę. Już głos coś nie pasował, a teraz jeszcze ten wygląd... I sylwetka. Zmarszczył delikatnie brwi. Jako płatny zabójca musiał umieć obserwować... i wyciągać trafne wnioski.
-Vincent Kimodameshi, miło mi cię poznać. -Powiedział posławszy delikatny, ledwo zauważalny uśmiech swojemu rozmówcy.
Przejechał znowu wzrokiem po sylwetce Kushino... i zmarszczył delikatnie brwi westchnąwszy na koniec. A więc to o to chodziło Kurtisowi...
-Jesteś chłopcem... -Bardziej to zabrzmiało jak stwierdzenie niż pytanie. W sumie... chyba tak miało zabrzmieć. Spojrzał na Kurtisa i tylko się lekko uśmiechnął kręcąc głową delikatnie.
Ajaj, pięknie dał się wkręcić.

Kushino uśmiechnął się delikatnie ponownie do rozmówcy jaki się mu przedstawił po czym uniósł rękę w jego kierunku jak, no niczym wytworna dama jaka czeka na pocałunek w dłoń na przywitanie.
Jednak kiedy ten dodał iż jest chłopcem coś dziwnego się stało.
Poczuł się dziwnie niesmacznie po tym jakże ambitnym stwierdzeniu białowłosego na temat swojej płci.
Jego dłoń powolnie opadła wzdłuż ciała po chwili dopiero zjeżdżając w górę na biodro.
W drugiej dłoni nadal był soczek w długiej szklance.
-Proszę wybaczyć mi moją płeć.Z reguły osoby szybciej zauważają.-przyznał patrząc wprost w oczy Vincenta po czym spojrzał na czarnowłosego.
Bez jakiegokolwiek poinformowania podszedł do fotela Kurtisa jaki znajdował się obok jego gościa i przysiadł na podłokietniku czarnowłosego tak że znajdował się teraz pomiędzy dwójką swych klientów.
-Kushino.Chłopiec.-powiedział naraz spojrzawszy wprost w twarz białowłosego po czym napił się przez słomkę soku.Wrócił wzrokiem do czarnowłosego.
-Więc, o jakich życzeniach dziś mowa panie Mad?-zapytał się uprzejmie i zmysłowym tonem podając dłoń Soldiemu.
Do każdego z gości podchodził indywidualnie.
Jednak ten tu wykazał się brakiem kultury na głos stwierdzając kim jest.Cóż w takim barze to przecież było oczywiste.
W oczach Kushino mężczyzna sporo już stracił.
Może nie wszystko, ale całkiem sporo.
Poza tym pora była zająć się gościem jaki go wziął.

Czarnowłosy uśmiechnał się ironicznie do chłopaka po czym zerknął na Kushino jaki chyba został urażony.
Westchnął słysząc co mówi Vincent i w jaki sposób.Ok, dziwka jest dziwką ale przecież możemy na chwilę zapomnieć o brutalności świata.
Kiedy Kushino uniósł rękę ujął ją i pocałował na przywitanie.
-Witaj Kushino...Dawno się nie widzieliśmy...-powiedział i uśmiechnął się złośliwie po czym puścił rękę chłopca.
-Vincent przyszedł ze mną żeby się odprężyć...a co do życzeń powiedziałem, później...-warknął pokazując widocznie iż teraz nie ma ochoty na zabawę.
Wziął swój napój w rękę i upił kilka łyków pozwalając chłopcu siedzieć na podłokietniku.W sumie nie przeszkadzało mu to.Więc na razie mógł.

-Wybaczyć? -Powtórzył przyglądając się chłopakowi przez moment. Upił kolejny łyk swojej kawy i oblizał lekko usta.
-Odprężyć, huh... -Rozejrzał się po czym wrócił wzrokiem do Kurtisa.
-Niech ci będzie. Jutro cały dzień mi minie na robocie, więc mogę się dziś odprężyć. Nawet jeśli to na twoich warunkach. -Przyznał spokojnie, upijając kolejny łyk kawy. Jakoś dziwnie nie pobudzającej kawy, no ale cóż.
Odstawił picie na blat, spojrzawszy spowrotem na Kurtisa. W tym momencie nie bardzo szło rozmawiać o pracy... W końcu przy osobach trzecich się o tym nie rozmawia prawda?