Sala główna

Nie szedł jakoś specjalnie długo. Widok miejsca odzianego w tak dziwny styl znacząco przykuł uwagę Hieny, która nawet porządnie się nie zastanowiła, wyrzuciła z pamięci słowo "bar" i ruszyła do środka. Samael był prawie ze oczarowany tym miejscem, tyle przecież było tu kolorów! Co prawda, dodałby pewnie jeszcze parę rzeczy od siebie, ale to i tak było ładnym miejscem. Chodząc jak prawdziwy burżuj, nie zwracał uwagi na to, ze siedzący w środku ludzie mogliby na niego dziwnie patrzeć.
- Ja to mam nosa do takich miejsc - Mruknął siadając gdzieś bardziej z boku, tam gdzie było więcej wolnej przestrzeni. Jeszcze ktoś faktycznie pomyśli, ze przyszedł na "randkę" z facetem. Co prawda, jemu to się uśmiechało jak nic, ale chyba jego nowy kolega miałby inne zdanie w tej kwestii.

Fakt Samael miał szczęście. To miejsce na pewno było odpowiednie żeby się zainteresować jego zawartością. Usagi zaś jakoś bardzo afiszować się nie chciał, w końcu dużo osób go tu zna. I mowa głównie o osobach z półświatka. Więc ciężko powiedzieć co sobie pomyślą gdy zobaczą go ramię w ramię z Soldim, o czym nasz Akahiro nadal nie wiedział.
- Szczęście początkującego.
Wytknął mu. Bo naprawdę miał sporo szczęścia że idąc tak jak oni trafili akurat tutaj.
Machnął ręką barmanowi, że chce to co zwykle czyli whisky razy dwa. Niech się Samael na razie dostosuje.

- To się nazywa instynkt Hieny a nie głupie szczęście - Odparł lekko ziewając. Przecież to trzeba być NIM, żeby tak umieć trafnie znajdywać miejsca. Szczęście czy przypadek nie mają tutaj specjalnie nic do rzeczy.
- Ty to masz znajomości - Mruknął lekko się uśmiechając.
Ciekawe co teraz będzie robił. Zjedzą, napiją się i to w sumie wszystko? Przecież nie będą tu balować do rana, Usagi z pewnością ma swoje ważne projektowanie na głowie, a wujciu samcio, ruszy dupsko pewnie do domu wypełni kolejną stertę papierów, nawet nie czytając tych zasranych umów. Od tego ma swoich ludzi. Potem się pewnie zabawi z jakimś chłopaczkiem z Peragawatti i tak zacznie kolejny nudny tydzień. Życie. A on nadal nie ma swoich kochanych podwładnych, nikogo, kogo mógłby mieć dzień i noc bez większych kosztów. Eh.

Hieny? No aż tak tępy Usagi jeszcze nie był, wiedział jak zowią co poniektórych. Więc wiedział też jaki konkretnie zawód wykonuje Samael. Kilku z nich już zdarzył przecież poznać. Nachylił się w jego stronę, tak żeby tylko on usłyszał wypowiedziane słowa.
-Nie masz co na mnie liczyć, mam swoją pracę i podobnie jak Ty współpracuje z Peragawatti.
Dlaczego to powiedział? Bo bał się że Samael może chcieć zrobić z niego Zabawkę lub zwykłą dziwkę? Wiedział jak działa ten świat, wiedział że w ciągu chwili może stracić wszystko i być zdanym na ich łaskę. Tacy byli gdy widzieli w człowieku wahanie i słabość.

- Hm, o tym to ty nie wspominałeś. Jakiś ten świat mały - Odpowiedział uśmiechając się nadal - To dobrze, że masz swoją pracę. Wiem, ze byle kim nie jesteś, a to się chwali - Czy Samael mógłby robić z innych dziwki jak to po niektórzy? Nie, on się do tego nie nadawał, może i miał gadane, ale z takimi potem idą tylko zobowiązani i zobowiązania, do których aż tak mu się nie śpieszyło. Może i na takiego nie wyglądał, ale jak już się do kogoś przykładał to aż do usranej śmierci. Trudno to u niego nazwać miłością.
- Szkoda tylko, ze nie można na ciebie liczyć, myślałem, ze się zaprzyjaźnimy, a tu puff - Ziewnął sobie ponownie, ot tak.

Uśmiechnął się z przekąsem.
- Jakoś wyleciało mi z głowy.
No może faktycznie nieco za ostro zareagował.
-Wiesz znałem takiego który uparł się że wszystkich którzy mieli stanowisko sprowadzi do roli dziwek. Więc nie byłem Ciebie pewny.
Wypił już trochę swojej whisky wiec mógł spokojnie wziąć się za jedzenie. Chwycił za kartę dan i zaczął przeglądać listę.
-Wiesz ciężka rzecz przyjaźń ze mną. Podobno miewam humorki. Ale skoro chcesz to nie mam zamiaru wykluczać takiej opcji.

- Masz naprawdę dużo znajomych. A powiedzieć, że ja dopiero zaczynam się tu aklimatyzować.
Ta i pewnie minie naprawdę dużo czasu nim wybije się czymś ciekawym w tym społeczeństwie, poza swoim ubiorem. Westchnął sobie, siedząc tak jak gdyby nigdy nic i właściwie to się ciut nudząc, ale nazywał to raczej odpoczynkiem. Lenistwo nie było u niego zbyt wskazane.
- I pomyślałeś akurat o mnie? No co ty, czy ja wyglądam na seryjnego gwałciciela?... dobra, to pytanie było bez sensu - Mruknął, bo jakby się zastanowić to wyglądał dość nietypowo, a co za tym idzie również mógł być posądzany o dziwne rzeczy.
- Zawsze mogę spróbować, mam czasu aż nadto teraz - Uśmiechnął się.

-Mieszkam tu sporo czasu. Ty też się wkręcisz.
No skąd bardzo łatwo się tu wybić. Choćby dlatego, że mało kto pcha się tu przed obiektywy. Usagi wybrał sobie coś i złożył zamówienie kelnerowi który akurat do nich podszedł.
-Nie wyglądasz, ale podobno najciemniej pod latarnią.
Podał mu kartę.
- Błagam, zamów coś, nie lubię sam jeść.
Uśmiechnął się zachęcająco.
-Pozostaje mi tylko trzymać, kciuki że nie uciekniesz ode mnie z krzykiem.

- Dobra, zamówię, nie bądź już taka baba - Odparł chwytając kartę w dłoń i zawzięcie czytając, to co oni tutaj mają. A może po prostu weźmie jakieś lekkie danie i do tego trochę dobrego wina? Nigdy specjalnie za dużo nie jadł, taki już niestety był. Po za tym, trzeba dbać o linię jak należy inaczej stanie się brzydki i paskudny. I mówi to ktoś, kto pali notorycznie, heh.
- Jak mnie nie zamienisz w jedna z kukiełek na wystawę to chyba nie ma się czego bać - Zaśmiał się pod nosem. Prędzej by na posąg pasował, z takim ciałem, nie można by tego zmarnować na manekina.
- Poproszę specjał tego lokalu i najdroższy trunek jaki macie - Odparł bez wyrazu, kładąc kartę na blat stołu. Też mi coś, na co komu karta dnia? Obojętnie co by to nie było i tak zje. A tak przynajmniej się pozna na tym barze, jak mu posmakuje to co podadzą to będzie wpadał częściej niż zazwyczaj ma okazję przychodzić z takie miejsca.

-Jak baba?
Oburzył się. Samael chyba chciał sobie nagrabić. Przecież wie że Usagi na humorki a wtedy lepiej z nim nie zadzierać.
- Zająłbyś całą witrynę, wole nie ryzykować.
Zaczął bawić się swoją szklanka whisky. Liczył na trochę więcej, po tym jak w porcie Samael z takim entuzjazmem go bajerował. Ale może jak się naje będzie bardziej rozmowny.
Otworzysz szeroko oczy jak usłyszał zamówienie.
-Bleee. Ten specjał to wątróbka. Smacznego.
Uśmiechnął się przy tym nieco złośliwie.

- Każdy prawdziwy facet je tylko mięso - Odparł z lekkim uśmiechem. Jak już było pisane, Samael je naprawdę różne rzeczy, ta wątróbka nie będzie wyjątkiem. Jeszcze to dużo zależy od tego jak to coś przyrządzą.
- Aż taki jestem nieatrakcyjny, ze nie umieściłbyś na mnie choćby szmatki? - Odparł posmutniałym tonem. A on sądził, ze jest taki ładny, może gdyby miał trochę mniej lat nadawałby się na modela? Ale jest jaki jest i został tym kim niekoniecznie chciał być ale jakoś mu obecne życie nie przeszkadzało.
- To niby ty co tam wziąłeś sobie do jedzenia? - Spytał ot tak sobie.

-Taaa, dzięki. Czyli jestem babą bo nie jadam mięsa?
Aki nie wiedział jak w tym lokalu przygotowują coś takiego, bo zwyczajnie nie wziąłby jej nigdy do ust.
-Po prostu... jesteś za duży i zbyt męski na modela. Tylko tyle chciałem powiedzieć.
Usagi uważał, że jak najbardziej Samael miał coś w sobie, ale nie powie tego przecież na głos.
-Jak to co? Sałatkę z łososiem.
Odparł z uśmiechem.

- No, może po prostu mniej męski ode mnie - odparł, żeby go aż tak nie urazić przypadkiem czy coś. Tak już miał, że czasem gadał kompletne głupoty, niekoniecznie specjalnie, a potem musiał się z tego ostro tłumaczyć. A teraz jakoś specjalnie mu się nie widziało, by miał kogokolwiek przepraszać poza samym sobą, także jakoś tak teraz bardziej uważał na swoje słowa.
- Tak myślałem - Uśmiechnął się delikatnie, z takim lekkim politowaniem, co zaraz bezpiecznie zakrył maską szczerszego uśmiechu. Jeszcze by pomyślał, że się z niego nagrywa.
- Podobno modele są wysocy, huh. Czyżby można być za wysokim na modela? - Odparł - Ale myślę, ze jakbym się postarał to znalazłbyś dla mnie jakiś cichy kącik artysto - Dodał po dłuższej chwili.

- No powiedzmy że się uratowałeś.
Roześmiał się delikatnie, niby przypadkiem dotykając jego dłoni. Skoro tamten był taki niechętny czas przejąć inicjatywę, choć z Usagiego w głębi duszy nieśmiałe stworzenie. I delikatne.
-Masz coś przeciwko sałatkom?
Sam Aki nie mógł bez nich żyć, bo i jak żyć bez warzyw?
-Bo Ty nie jesteś po prostu wysoki. Jesteś po prostu ogromny.
Spojrzał na niego z niemym zachwytem w oczach. Swoja drogą miał nadzieję, że w odpowiednich miejscach także był odpowiednio duży.

Chętnie przejąłby inicjatywę i zrobił coś, czego nikt tutaj by się nie spodziewał, ale sam nie do końca wiedział na ile sobie teraz może pozwolić. Przecież nie chciał by się ten na niego obraził, jeszcze nie. Dlatego też na ten "przypadkowy" dotyk zareagował niejednoznacznym uśmiechem.
- Nie, czemu. Ale takie chucherko z ciebie, ze powinieneś coś więcej zjadać, moim skromnym zdaniem - Uśmiech nadal nie schodził mu z twarzy, może stał się nieco bardziej... zachęcający? a bo ja wiem, jak to można nazwać, po prostu myślenie o kilku rzeczach na raz dało taki efekt.
- Cóż, najwyraźniej odziedziczyłem po moich starych zbyt dobre geny - Zaśmiał się zaczepnie trącając jego ramię widelcem. A tak, dla zgrywu, zanim mu jedzenie podadzą zanudziłby się na śmierć - Jesz ty coś w ogóle? - Dodał, znów dziabiąc widelcem.

W takim razie dlaczego tak uparcie siedział i droczył się z Usagim, jakby wcale nie był nim zainteresowany? Jakiś nawy sposób na podryw? Jeśli tak to jedynie irytował Akahiro, który wolał nieco jaśniejsze sygnały, nie miał czasu na domysły w swoim zabieganym życiu.
-Ja po prostu jestem szczupły, a nie żadne chucherko.
Usagi pokazał Samaelowi język, a co!
-Jem i to sporo. Po prostu jem zdrowo.

- Chucherko - Mruknął złośliwie, nadal szczerząc swoje śnieżno białe kiełki.
Bo droczenie się zkimś to arcy ciekawy sposób na to, by sprawdzić, czy osoba ma choć odrobinę poczucia humoru. Po za tym, lubił zaczepiać innych, miał to w swoim zwyczaju i po prostu trzeba było to łyknąć na spokojnie i przeczekać.
- Hej! Nie pokazuj mi tak tego swojego języczka, bo zobaczysz jak posłuży to mniej moralnych celów - zaśmiał się ot tak sobie, ni to, żeby coś sugerował, tak po prostu wyszło.

No naprawdę bez przesady. Kawałek faceta z Akahiro jednak był i nikt mu nie wmówi że jest inaczej.
A Usagi za takim droczeniem nie za bardzo przepadał, bo zaczynał czuć się niepewnie. Nigdy nie wiedział jaka cześć wypowiedzi jest żartem a jaka na serio.
-Nie chcę wiedzieć co mógłby z nim robić. Całowanie raczej odpada, bo bym tego nie zobaczył, całuję się raczej z zamkniętymi oczami.

Akurat w przypadku Samaela to co było na serio mówił całkiem poważnie, z odpowiednią miną, tworząc samym sobą odpowiednią atmosferę wokół siebie, by jeszcze bardziej dopomóc przeciwnikowi w zgorszeniu siebie samego.
- Jakbym pocałował kogoś innego to pewnie byś zobaczył, chyba, ze specjalnie odwróciłbyś wzrok, wtedy to już nic na to nie poradzę - Wzruszył ramionami, jakby mu w ogóle zależało na tym, żeby coś Akahiro udowodnić, a może mu właśnie zależało? Kij go wie, co sobie pomyślał Wujek Sam, a jeszcze na dodatek sam jego rozmówca może to... różnie odebrać.
- Ale w takim razie dowiedziałem się przypadkiem kolejnej ciekawej rzeczy o tobie. No, nie krępuj się tak, możesz coś mi jeszcze powiedzieć. Nie jestem ekspertem w wypytywaniu - Pochylił się nieco w jego stronę, zamieniając się w słuch.