Szayel Angelo

1. Imię - Szayel Angelo

2. Nazwisko - Salvatore

3. Pseudonim - Szajuś, Angel, i wszelakie inne możliwe skrócenia i zdrobnienia imion, choć wymienione używane są najczęściej.

4. Wiek - Dwadzieścia dwa lata.

5. Miejsce urodzenia - Urodzony w Sycylijskim miasteczku Toarmina.

6. Rodzina - Znamienita rodzina Salvatore zdaje się być porozrzucana po całym świecie. Ojciec o dźwięcznym imieniu Antonio, który interesy powierzył synowi, wraz ze swą małżonką Chiarą podróżuje po dawnej brytyjskiej kolonii- Australii, zamęczając syna zmuszaniem do odbierania pocztówek z kangurami. Starsza siostra, Valeria z nadzieją służenia rodzinie kończy studia prawnicze w Oxfordzie, a o rok młodszy brat Szayela- Sergio-w ramach własnych studiów biega po syberyjskiej tajdze badając zależności między wszystkim co tam żyje. Babcia Francesca, dobrze trzymająca się osiemdziesięciolatka, jest w rocznych odwiedzinach u swej młodsze siostry w Toskanii.

7. Zawód - Utrzymywany przez bogatych rodziców, zawodu nie ma. Rozpoczął i rzucił studia ekonomiczne, które później ukończył, w ciągu półtora roku, przez internet. W chwili obecnej dogląda rodzinnego interesu o wielu gałęziach działalności, bo na samochodach zacząwszy a na eksporcie pomarańczy skończywszy. Nikt nigdy nie wiedział po co Salvatorom udziały w eksporcie owoców, niewykluczone, że oni po prostu lubią pomarańcze...

8. Orientacja - Homoseksualny, bez wątpienia.

9. Typ - Seke.

10. Grupa - Soldi

11. Ranga - Leniwiec - Osoba to nie musiała się starać o swoje wysokie stanowisko. Po prostu należy do rodziny wysoko postawionej i nie musiał nawet kiwnąć palcem, by wspiąć się na wyżyny. Jak sam Leniwiec, jest niesamowicie leniwy i wszystkim innym zawsze rozkazuje by coś zrobili. Nie znosi się przemęczać, chociaż zależy to od rodzaju przemęczania. Uwielbia otaczać się pięknymi osobami i robić z nimi co mu się żyw nie zamarzy
*Maksymalna ilość swoich zabawek: trzy.

12. Wygląd- Szayel Angelo nie jest typowym przedstawicielem włoskiej urody. Ciemne oczy i oliwkowa cera to cechy, których na pewno się u niego nie doszukamy. Oczy ma zwyczajnie i najpospoliciej szare i darzy je głęboką niechęcią, stąd złote soczewki, które jedynie w pewnym stopniu go zadowalają. Również skóra, która się nie opala nie jest jego ulubioną cechą, bo pomimo iż nie jest blady to wiele mu brakuje do typowej włoskiej karnacji. Wszystko przez matkę, która mimo urodzenia we Florencji miała typowy dla swoich krajanów jasny typ skóry. Jednak to już nie jej wina, że jej rodzice pochodzili z Rosji. Wiecznie potargane, długie do łopatek włosy w (u góry)kolorze czerni na dole przechodząc przez różnorakie odcienie błękitu. Podobno dawno temu przegrał zakład z młodszym bratem i musiał poświęcić swoje naturalnie czarne włosy na rzecz honorowego podejścia do sprawy. Efekt farbowania ku zaskoczeniu ogółu mu nie przeszkadzał i... tak już z jego włosami zostało. Twarz ma delikatną acz męską, nie sposób pomylić go z kobietą. Wąskie usta i duże oczy, często zasłonięte dziwaczną grzywką, której nie chce mu się obcinać, odróżniają go od większości mężczyzn w jego wieku. Nie jest jednak jakimś cudem nad cudami, żeby na jego widok ściągać gacie przez głowę. Co to to nie. Szayel jest jednak niesamowitym przykładem dobrej przemiany materii, bo przy rzadkim (nawet bardzo) uprawianiu sportu udaje mu się utrzymać nienaganną wysportowaną sylwetkę. Nie jest on żadnym kulturystą, ale wszystkie mięśnie ma ładnie zarysowane, mimo iż pozornie jest dość szczupły. Szczególnie dumny jest ze swojego brzucha. Dość wysoki, bo mierzy równe sto osiemdziesiąt cztery centymetry, waży nieco ponad siedemdziesiąt osiem kilogramów.

13. Znaki szczególne - mała blizna na czole, pamiątka po rozbitej głowie. Wąska blizna tuż nad prawą brwią- pozostałość po bójce z bratem.

14. Charakter - Najważniejszą cechą w Angelu jest jego... lenistwo. O ile może skłonić sam siebie do wstania to reszta czynności przytłacza go do tego stopnia, że zazwyczaj ponownie kładzie się spać. Ta z jego cech objawia się wyłącznie wtedy, gdy ma zrobić coś czego nie lubi. Rzucenie studiów było tego przykładem. W każdym innym (korzystnym dla jego upodobań) wypadku ten mężczyzna ma bardzo wiele energii. Pozornie wiecznie znudzony uwielbia otaczać się pięknymi ludźmi i przedmiotami, którzy choć na chwilę mogą rozwiać jego zniechęcenie do jakichkolwiek działań. Szayel nie należy do ludzi w łatwych w obyciu, nieco rozpieszczony uwielbia stawiać na swoim, co czasami może przejawiać się lekkim despotyzmem działań. Mimo lenistwa jest całkiem inteligentny, brak mu jedynie mądrości życiowej. I chyba jedynie dzięki tej inteligencji nie stał się wyrachowanym draniem, zachowując całkiem sporo dobrych cech. Jest wyjątkowo miły i pomocny, przynajmniej w chwilach, gdy może sobie na to pozwolić. Bo w interesy nie włącza niczego co mogłoby zakłócić niezachwiany wzrost rodzinnej fortuny. Gdy poczuje sympatię do kogoś ze swojego otoczenia sprawia by ta osoba czuła się najlepiej jak jest to w jego możliwości. Nie robi tego dla tej osoby lecz dla siebie, święcie wierząc, że piękno pochodzi z wewnątrz i dobre samopoczucie dodatkowo je wzmacnia. Bardzo łatwo się przywiązuje i jako osoba nieco egoistyczna nienawidzi, gdy coś albo ktoś ingeruje w cokolwiek co sprawia mu wewnętrzną frajdę, co może skutkować lekką zaborczością. Oczywiście wszystko w granicach rozsądku. On sam z rzadka się denerwuje, twierdząc, że gniew jest jedną z nudniejszych przywar ludzkich i nie ma po co tracić na nią czasu, skoro gdzieś w kolejce czeka rozpusta.

15. Historia - Szayel Angelo Salvatore urodził się jedenastego stycznia w Toarminie, na Sycylii, przy ogólnym zgiełku normalnego porodu, który rozpoczął się dość nieoczekiwanie właśnie wtedy, gdy jego rodzice przechadzali się po gaju pomarańczowym. Oddaleni od szpitala o co najmniej trzy godziny drogi samochodem zdecydowali się wysłać jednego ze swoich ochroniarzy po pierwszą lepszą kobietę, która się na tym zna. Anegdota głosi, że tamtej styczniowej nocy w środku miasta bliski rozpaczy mężczyzna w garniturze wypadł niczym błyskawica z samochodu w środku miasteczka i zaczął krzyczeć ile miał sił w płucach o pomoc akuszerki, błagając o szybką śmierć jeśli takiej nie ma, bo nerwowość nie udzieliła się jedynie rodzącej kobiecie a wszystkim dookoła i właśnie na tym biedaku wyładowała gniew spowodowany bólem. Ponoć groźby jakie wtedy z siebie wyrzuciła nie raz były cytowane przez niektóre filie mafii, ale to jedynie pogłoska...Akuszerka, z czajnikiem gorącej wody, miską i ręcznikami pośpieszyła na pomoc, z miną mordercy patrząc na "bezmózgich idiotów", którzy zostawili rodzącą pod drzewem, nie zabierając do miasta. Mimo pozornych komplikacji urodzone dziecko było zdrowe i trzy dni później ochrzczone w kościele imionami Szayel Angelo. Ponoć to drugie miało być talizmanem mającym chronić jego duszę od wszelkich złych przywar jakie mogłyby dotknąć ludzkiego serca. W wieku czterech lat pojawił się na pierwszym balu maskowym w jednej z rodzinnych rezydencji. Przebrany przez matkę za księcia zbuntował się po raz pierwszy i zaraz po spuszczeniu go z oka oblał się ponczem w celu wymuszenia przebrania go w strój tygrysa. Pomysł jak najbardziej trafiony. Zdjęcie z tego przyjęcia, na którym był jedynym uśmiechniętym dzieckiem do dziś stoi na jego półce. W wieku dziesięciu lat po raz pierwszy stwierdził, że szkoła jest nudna i zasnął na lekcji przyrody. Konsekwencje jakie miały z tego popłynąć były dla dziesięciolatka druzgocące, bo przez miesiąc miał dostawać dodatkowe zadania i zostawać w szkole by je robić. Kara została anulowana po tym jak po wielu namowach i wyrecytowaniu z pamięci czterech stron wierszy ze szkolnej książki ojciec Szayela poszedł porozmawiać z dyrektorem. Warto dodać, że niebawem po tej rozmowie biblioteka szkoły została odnowiona i zaopatrzona w kilkanaście nowych tytułów. Dokładnie rok później spadając ze szkolnych schodów rozbił sobie głowę. W szpitalu tłumaczył przerażonej matce, że zamyślił się i po prostu "nogi mu się zaplątały".Może to dziwne, ale jako środkowe dziecko zawsze był pupilkiem rodziców, którzy nie chcieli popełniać stereotypowych błędów, dlatego większość wybryków uchodziła mu na sucho. Tylko jeden, z obcięciem warkocza koleżance w szóstej klasie skończył się dla niego tragicznie. W wieku piętnastu lat zakupił swój pierwszy saksofon i cztery miesiące intensywnej nauki odegrał przed rodzicami solówkę rozpoczynającą popularny serial "Benny Hill". Dokładnie w dzień czternastych urodzin swojego brata (Angelo miał wtedy szesnaście) uderzył go w twarz, gdy ten wyznał co myśli o leniwym pupilku rodziców. Zaczęli się bić na przyjęciu urodzinowym, co skończyło się u Sergia złamanym nosem a u Szayela rozwalonym łukiem brwiowym. Warto dodać, że jak na braci przystało są bardzo dobrymi przyjaciółmi. Przynajmniej od czasu bójki... Mimo ledwo dopuszczającej do zdania frekwencji w szkole licealnej testy końcowe napisał z najwyższym wynikiem ze wszystkiego poza blokami humanistycznymi, bo z historii na czterdzieści punktów uzyskał jedynie piętnaście. Kilka miesięcy później rozpoczął studia, które następnie rzucił, twierdząc, że w Anglii mu się nudzi a kuchnia doprowadza go do rozpaczy i dokończył je w półtora roku już we Włoszech drogą internetową. Myśląc o przejęciu rodzinnego interesu poświęcił się ekonomii, która jego zdaniem powinna przydać mu się najbardziej, jednocześnie kończąc kilka kursów na temat niewerbalnej mowie ciała. Przez swoje zamiłowanie do piękna jest perfekcjonistą i sądzi, że nie przystoi mu nie wiedzieć jak ma siedzieć by wydawać się bardziej pewnym siebie. (Nie widzi jednak problemu w swoim lenistwie) W wieku dwudziestu lat kupił sobie owczarka maremma, nazwał go Giovanni i absolutnie zaniedbał jego tresurę, przez co pies jest tak samo posłuszny jak sam Szayel. Mimo wszystko psisko kocha swojego właściciela i problemy sprawia jedynie na porannych spacerach. Kiedy jego rodzina znalazła nadzwyczajną przyjemność w podróżowaniu on z własnej woli podjął się opieki nad interesami, ku uciesze wszystkich członków rodziny, bo nikt nie wątpił, że to właśnie on z trójki dzieci państwa Salvatore miał największą smykałkę do interesów.

16. Dodatkowe informacje -
* Panicznie boi się własnej krwi. Innych go nie rusza, jedynie własna w dużych ilościach.
*Potrafi grać na saksofonie
*Nienawidzi książek historycznych i biografii.
*Kocha wszystko co piękne, urocze, ale jedynie w jego własnym pojęciu.
*Bardzo lubi matematykę i poezję.
*Gdy był mały bał się królików.
*Wszystkie jego ulubione dania zawierają parmezan.
*Ma psa Giovanniego, który codziennie przy okazji porannego spaceru nie daje mu dotknąć smyczy i ucieka, bo chce żeby jego pan go gonił.

17. Zamieszkuje -Posiadłość.

Zdecyduj się czy seme, seke czy switch bo to wszystko co innego! Spróbuj mu trochę przytyć bo jak na faceta strasznie mało waży. Serio musiałby być chudzielcem a Ty piszesz, że ma mięśnie. Reszta ciekawa i miło się czyta. Postać wydaje się wyjątkowo zabawna. Popraw te dwa szczegóły i dam Ci Akcepta.

Poprawione. Mam nadzieję, że te pięć kg wystarczy.
Za błędy przepraszam

Dziękuję, teraz jest okej więc Akcept.