Jakku

Imię: Jack

Nazwisko: Hewson

Pseudonim: Jakku – jak czyta się w Japonii, nie lubi jak zwą go sztywno po angielsku.

Wiek: 19 lat

Miejsce urodzenia: Irlandia miasto Lucan w hrabstwie Dublin Południowy.

Rodzina: Matka w pół Japonka, ojciec Irlandczyk. Ma też dwa psy i dwóch młodszych braci. Jego babka była rodową Azjatką, przez to dużo genów odziedziczył właśnie po tej stronie rodziny.

Zawód: Dorabia jako instruktor laidō, jednakże poszukuje jeszcze jakiejś drugiej pracy, by utrzymać się w swoim skromnym mieszkanku. Chciałby stworzyć kapele.

Orientacja: Homoseksualna

Typ: Seke

Grupa: Zwykli Obywatele

Ranga: Instruktor laidō

Wygląd: Chłopak, który swoją budową ciała może lekko szokować. Od małego kochał ćwiczyć wszystko co było związane z Kenjutsu, właśnie dlatego może poszczycić się szczytową formą i zarabiać na swoje zachcianki. Każdemu jego mięśniu ciała była poświęcona kupa czasu, ale jak ktoś lubi sport to takie coś to mała pestka. Turkusowe oczy mogą dokładnie podkreślić jego dość jasną cerę, są one prawie zawsze roześmiane o ile nie dzierży w ręce swojej kochanej katany. Jasna cera kryje delikatne chłopięce jeszcze rysy, które mało współgrają z jego ciałem. Swój głos ma dość specyficzny, brzmi dość zadziornie. Na oko bardzo młody z wesołą, uśmiechnięta buźką, w rzeczywistości, kiedy wymaga tego sytuacja zachowujący jakiś tam nijaki zdrowy rozsądek. Swoje włosy często farbuje na ciemny lub jakiś inny odcień blondu. Z natury miewa on rude włosy jak większość Irlandczyków, sam jest zdziwiony tym, że geny japońskie nie dały znaku koloru czarnego. Nad swoja fryzurą z początku ślęczał trochę czasu, ale gdy doszedł do wprawy stawia je w około pięć minut. Jego styl ubioru jest bardzo różny i zależny od sytuacji i jego ochoty. Czasem można go zobaczyć nawet w kimonie.

Znaki szczególne:
- Dziwnie ułożona fryzura
- Czasem nosi kolczyki w uszach.

Charakter: Jakku ma dość specyficzny charakter. Poznając go gdzieś w pubie, na mieście itp. spotkasz jego dość głupiutką i nieogarniętą naturę. Wiecznie uśmiechnięty i mało ograrniety, a do tego potrafi tak nie zrozumieć sytuacji, że gada głupoty. Kiedy jednak jesteś jego dobrym kumplem, albo kimś więcej licz się z tym, iż włączy mu się mode „pies”. Za tym wiąże się nieogarnięta wręcz głupota, jakby miał ogon pewnie by wachlował nim siedzące dalej osoby, a gdy dostanie cokolwiek od ciebie będzie wręcz prze szczęśliwy. Lekkoduch, bo tak można by go nazwać. Uważa śmiech za jedną z najważniejszych cech człowieka, bo w końcu śmiech powoduje zdrowie i poprawia cały nastrój. Często rozumuje wszystko na swój pokręcony sposób i potem dziwi się czemu wszyscy się na niego obrażają . Jest typem chłopca, którego trudno wyprowadzić z równowagi, lecz jak to się stanie potrafi być bardzo niemiły. Człowieku lepiej sobie nie grab u niego o ile nie chcesz skończyć w szpitalu. (Joke). Interesuje się w szerokim znaczeniu Japonią, pewnie ze względu na swoje korzenie. Dlatego postanowił ćwiczyć rodzaje walki, przede wszystkim kataną. Można go nazwać w małej mierze otaku, bo skoro Japonia to za nią idą i anime, mangi i różne inne dziwolągi. Potrafi oglądać, czytać gdy ma wolny czas, jednakże większą wagę przywiązuje do nauki ludzi laidō. Prócz tego wszystkiego chłopak od małego dzięki ojcu gra na perkusji, który uważa za swój drugi żywioł po machaniu kataną. Marzyło mu się zawsze założenie własnego zespołu, gdzie by mógł ponieść się fantazji i grać co lubi. Co do związków, jest kochającym typem, który raczej przywiązuje się do jednej osoby ciałem i duchem. Wyskoki w bok, bardzo rzadko mu się zdarzały, o ile osoba z którą był nie mówiła mu o tylko jednym numerku, lub najzwyczajniej w świecie, wolnym związku. A co do seksu, bywało różnie, choć przeważnie jest osobą dominująca i chcącą pokazać jak jest oddany drugiej osobie. Typowy wierny piesek z bujną wyobraźnią i nie bojący się próbować nowych rzeczy.

Historia: Matka Jakku pracowała w barze z japońską kuchnią, tak się stało, że któregoś pięknego dnia do tego baru przyszedł mężczyzna młodszy od niej, zadłużył się po uczy w tej nieskazitelne i pięknej dziewczynie. Przychodził zawsze o tej samej porze trzy dni w tygodniu i tylko kiedy ona była. Któregoś dnia w końcu odważył się ją zaprosić na randkę. I tak wszystko się zaczęło... 17 sierpnia, tego dnia przyszedł na świat rudy chłopiec. Swoje włosy odziedziczył po ojcu, a z wyglądu wyglądał bardziej jak typowy Azjata. Chłopak wychowywał się w normalnym środowisku. A na świecie pojawili się kolejno jeszcze jego bracia. Może nie należeli do bogatej rodziny, ale nigdy nie żałowali na dzieci i uczyli ich tego co chcą, albo co uznawali za przydatne. Chłopak był mocno zżyty ze swoją babką, która właśnie jak miał pięć lat, pokazała mu piękna Japonii i w tym momencie stał się zagorzałym fanem tego miejsca, a zwłaszcza sztuk walki mieczem. Niestety miał już jedne hobby od ojca nauki, mianowicie perkusję. Chcąc nie chcąc starał się godzić dwa hobby za jednym zamachem co o dziwo wymagało pracy, ale się opłacało. Jego pierwsza miłością był kolega z podstawówki, z którym zaczynali odkrywać swoje ciała nawzajem. Wspólne onanizowanie się, gdy kumpla rodziców nie było w domu, było przyjemne. Może właśnie wtedy powoli odkrywał swoją własną seksualność? Kończąc 14 lat, zawitał do nich wujaszek z Włoch. Chłopakowi tak spodobało się owe miejsce, że postanowił uczyć się tego pięknego języka. W międzyczasie miał nawet małe kapele z kumplami, niestety zazwyczaj któryś nie miał wystarczająco czasu i takim sposobem, chłopak nie mógł się spełnić jako artysta czy tam muzyk. Nie podobało mu się to, dlatego więcej czasu przebywał na treningach gdzie wygrywał turnieje. Takim sposobem kiedy skończył 17 lat postanowił rzucić naukę, zwłaszcza, że jego ojciec został wywalony z pracy, a matka nie umiała utrzymać całego domu. Zadzwonił do wujaszka, który załatwił mu robotę i mieszkanie, gdzie mógł się zaaklimatyzować. Chciał tym sposobem odciążyć rodzinę, zawsze jedna gęba mniej do wyżywienia to już jakieś pieniądze zaoszczędzone. W niedalekiej przyszłości miał zamiar również wysyłać im chociaż cześć pieniędzy, albo odkładać na skończenie nauki. We Włoszek wyrobił potrzebne papiery i wkrótce w wieku 18 lat mógł zostać instruktorem. Wcześniej by zarobić po prostu co się głupio przyznawać, zaspakajał swojego kuzyna fizycznie, który mu płacił za to. Oboje nie przywiązywali do tego żadnych uczuć. Życie było trudne, ale przynajmniej u wujaszka w domu, mógł na spokojnie dalej grać na swojej perkusji. Nie miał miejsca w swoim małym mieszkanku i wiedział, że sąsiedzi by go zabili. Aktualnie żyje z dnia na dzień, ciesząc się, że może dzielić się z ludźmi tym czym potrafi. Kto wie co przyniesie jutro?

Dodatkowe informacje:
- Gra na perkusji i ciągle poszukuje ludzi by założyć zespół.
- Kocha swoją katanę o którą szczególnie dba.
- Zamieszkuje skromne dwupokojowe mieszkanko.
- Codziennie biega.
- Uwielbia zieloną herbatę, sushi, onigiri i sake.
- Ma spora kolekcję mang.

Karta w porządku.

Akcept.