Ezekiel

Imię: Ezekhiel Claus
Nazwisko: Smith
Pseudonim: Cloudi
Wiek: 24 latka
Miejsce urodzenia: Londyn mój kochany
Rodzina: Do takiej to lepiej się jednak nie przyznawać ^.-
Zawód: Malarz

Orientacja: Jak na razie ostaje przy hetero
Typ: Zgaduj Zgadula

Grupa: Postacie Specjalne
Ranga: Zakompleksione Stworzonko

Wygląd: Jak dla siebie samego, Ezekhiel twierdzi, ze wysoki nie jest. Ma coś ponad 1,7 m i nawet to mu czasem nie wystarcza, dlatego też często nosi buty na podwyższonych nieco podeszwach, żeby aż tak nie czuć się pokrzywdzonym. Nie wygląda na jakiegoś specjalnego twardziela, masy ciała też mu trochę brakuje, aczkolwiek, wie, ze tak jest dobrze, bo inaczej skończyłoby się to dla niego dość fatalnie. Nic bardziej mylnego, Ezekhiel wyrobił sobie dość silne mięśnie, które nie jednego by zawstydziły. Po za takim dość skromnym wyglądem, nasz kochany ma piwne oczy. Czasem go to denerwuje, dobiera sobie odpowiednie soczewki, bo jak twierdzi, w całkiem zielonych jest mu o wiele ładniej. Jednak nie zawsze tak robi z czystego lenistwa. Dlatego też niespecjalnie o siebie dba, często to widać bo jego kudełkach, które zazwyczaj pod koniec dnia i tak są w lekkim nieładzie. Rysy jego twarzy, odziedziczone po japońskich pól genach sprawiają, że czasami wygląda jak baba. Do tego dodać jego nietypowy ubiór, na pewno można się raz pomylić. Jednak odkąd zaczął nosić okulary za sprawą rosnącej wciąż wady wzroku, sam nawet przyznał, że wygląda bardziej seksownie i męsko niż mógłby sobie to wyobrazić. Parę znamion w postaci lekko widocznych pieprzyków ma, co jednak stara się ukrywać kosmetykami. Kto powiedział, ze są one tylko dla bab.
Ubiera się zazwyczaj po swojemu, mieszając różne style i materiały. Jego krawiec nie ma z nim łatwego życia, twierdzi Ezekhiel nawet, że sam byłby zajebistym stylistą, gdyby nie ważniejsze stanowisko pracy.
Znaki szczególne: ---
Charakter: Strachliwiec. Ezekhiel bardzo nie lubi natłoku innych osób, zdecydowanie bardziej woli zwierzątka, które są mniej wypełnione negatywnymi cechami niż ludzie. Poza strachliwością przed ludźmi jest wyjątkowo nieśmiały, z rzadka wychodzi gdzie indziej niż na ulicę do sklepu, żeby mieć co jeść. Ewentualnie wychodzi sobie do parku, albo równie wyludnionych miejsc, gdzie pod jednym z ulubionych drzew nikt mu nie będzie przeszkadzał. Bardzo dużo czyta i rysuje, do tego stopnia, ze nie ma gdzie wszystkich swoich rysunków podziać, mimo, ze mieszka w dużym domu. Często też przesiaduje w swojej pracowni na strychu, gdzie ma swój wyrobiony klimat, jest ciepło i przede wszystkim cicho. Bardzo dużo też śpi. Ogólnie, jak nie sypia, to rysuje, jak nie rysuje to czyta, a jak an to nie ma czasu to zapewne pracuje albo szwenda się po bezdrożach.
Jakby go bliżej poznać, okazuje się bardzo miłym i dobrotliwym chłopakiem. Lubi pomagać ukradkiem innym ludziom, ale często jest to bardziej w postaci podarków niż typowej pomocy, gdzie musi się ujawniać, a najczęściej to po prostu nie wie co robić. Jest dość skromny, swoimi wynikami chwali się raczej kotom, niż jakimś przyjaciołom, których zaledwie jest paru. Czasem, jak się zdenerwuje, potrafi zaboleć, jednak na ogół zdarza się to rzadko, bo niełatwo jest wyprowadzić go z równowagi, a jak już, to dusi to w sobie, by nie zwracać na siebie większej uwagi niż trzeba.
Leń.

Historia:
Ezekhiel nie miał nigdy specjalnie łatwego życia. Jako dziecko często musiał sobie radzić z nieciekawymi kolegami w klasie, często wracał zły lub smutny, zleży od tego co mu się dzisiaj przytrafiło. Głownie wiązało się to z jego indywidualnością, jak również z faktem, że dosyć wcześnie się przeprowadził w odległe miejsce. Bardzo często zaszywał się gdzieś w kacie, tam czytał lub rysował. Bardzo często też najzwyczajniej w świecie się uczył, bo ani nie miał do kogo wyjść na dwór, a też tego obawiał się, bo nie raz zdarzało się, ze jego rówieśnicy dokuczali aż mu pod sam dom, zatem dobrze wiedzieli gdzie on mieszka. Czasem potajemnie wymykał się z domu, by móc w spokoju pochodzić ścieżkami, które głównie znał tylko on i które sam wydeptywał. W domu mieszkał wraz z dwoma kotkami, które kochał nad swoje życie. Sam myślał, ze kiedyś zostanie najzwyczajniejszym zwierzęcym lekarzem, jednak wyszło jak wyszło i został biznesmenem, mało znanym, bo skrzętnie się ukrywał, wychylając się dopiero wtedy, kiedy sprawa dotyczyła bezpośrednio jego osoby. Wolał się bardziej oddawać już sztuce rysowania na papierze, niż pisania tych nieznośnych pism, które nie wiadomo na co komu były potrzebne. Tu wykazał się większym talentem. Ostatecznie postanowił porzucić to wszystko i posiadając już znaczną sumkę zarobionych pieniędzy w ostatnich latach, wyprowadził się w cichsze miejsce, gdzie oddał się pracy twórczej. Zdążył się nawet uspokoić na tyle, ze zaczął częściej wychodzić na miasto, bliżej ludzi. Zdobył jedną czy dwie przyjaźnie i już zaczął poważniej podchodzić do spraw przyziemnych, jak jakaś rodzina czy coś. Jednak na razie to zwykle są i będą marzenia. Okazało się nawet, że pomoc ludziom jako wolontariat w jakimś charytatywnym klubie dużo wspomogła jego spokojnej duszy. Ciągle się martwi obecnym stanem ludzi, a szczególnie powstawaniu takich ośrodków, jak domy rozpusty. Często wzdychał przechodząc obok takich miejsc, zastanawiając się jak ludzie w ogóle mogą myśleć o takich rzeczach, skoro jest tyle spraw na świecie. Widać, są różni ludzie i różne istotki podchodzą inaczej do życia niż on.

Dodatkowe informacje:
- Niespodzianka.

Zamieszkuje: Dom jednorodzinny

Kochanie, regulamin. Bez tego nawet nie czytam.

Nie wiem co to jest 'japoński pół gen' ale najwyraźniej jakaś nowinka biologiczna mnie ominęła.
Mimo tego małego kwiatka z przyjemnością KP akceptuję. ;)