Deptak

Wujcio Samcio przechadzał się jak gdyby nigdy nic po deptaku, zastanawiając się, jak to możliwe, ze tutaj jest tak mało ludzi. Musiał się zastanowić teraz gdzie on u licha jest, bo to, ze nad morzem to mu zbyt wiele nie mówiło. Westchnął ciężko, kilkugodzinna wędrówka po mieście na niewiele się zdała, musi sobie w końcu znaleźć jakiegoś przewodnika bo inaczej zginie. Jeszcze jakby był przystojnym przewodnikiem...
Zdziwił się kiedy był jednym z głównych obiektów zainteresowań kilkorga ludzi, których mijał. Może to przez te buty na koturnach, które robiły trochę hałasu? A może dlatego, że był w nich za wysoki? A może to przez te czerwoną marynarkę i różową chustę? Wzruszył ramionami i usiadł sobie na pierwszej lepszej wolnej ławce, skąd skutecznie odstraszał potencjalne osoby, które ewentualnie chciałyby zagadać. Westchnął ponownie i wyciągnął paczkę papierosów i odpalił sobie jedną fajkę. Pierwszy wypuszczony kłębek dymu w górę sprawił że Samael lekko się uśmiechnął i spojrzał na lekko zachmurzone niebo.

A Usagiemu udało się w końcu uciec od napiętego planu i jeszcze bardziej sztywnego szofera który uparcie pilnował naszego projektanta. Mógł więc do woli i w spokoju przechadzać się po mieście a obecnej chwili po deptaku, znów próbując korzystać ze słońca. Na niego również zwracano uwagę, ale bynajmniej nie z złym tego słowa znaczeniu. Wiele osób go rozpoznawało i pozdrawiało z daleko, Ci którzy go nie znali z ciekawością przyglądali się jego włosom, które co tu dużo mówić były piękne jak on sam. Przechadzał się tak spokojnie gdy poczuł dym papierosowy. Usagi sam palił, choć niewiele, nadal umiał wychwycić zapach papierosa w powietrzu. Odwrócił głowę i zobaczył co najmniej oryginalnego osobnika. Przynajmniej jeszcze bardziej ekstrawaganckiego niż on sam. Włosy, buty, apaszka. Az biło po oczach i nieco bolało. Cóż każdy nosi to co lubi.
Zbliżył się do niego i bez słowa usiadł obok na ławce. Obserwował ludzi obserwujących ich.

Palił sobie dalej na spokojnie. Co to, kto mu tego zabroni, nawet psy mu krzywdy nie zrobią, bo ma układy już w ich przełożonych. Minęła chwila po tym jak ktoś przysiadł się na ławce, zanim łaskawie rzucił na niego okiem. Nie mógł powiedzieć, ze na pierwszy rzut oka był zły bo było by to czystym kłamstwem, w końcu może trafi się tutaj ktoś, kto jest normalniejszy niż ten plebs przechodzący przed jego nosem. Uśmiechnął się lekko utkwiwszy wzrok w jakiś przedmiot przed nim. Nawet nie zastanawiał się specjalnie co to mogłoby być, może stragan? Takie kolorowe, w paski to co tam, może być.
- Odważny jesteś, te robaki się mnie boją, ciekawe dlaczego. - Mruknął, zaciągając się kolejną fajką. Też to ładna pora by sobie zapalić.

No Usagi takich układów nie miał, ale i tak wolno mu było więcej bo był sławny. Taak projektowanie było tez niezłą przykrywką do jego innych zamiłowań. W końcu nikogo nie dziwiło jak jego mieszkanie opuszczały tabuny młodych ładnych chłopców. Modeli do pokazów nie bierze się w końcu znikąd. Kochanków zresztą tez nie. Spojrzał na nieznajomego.
-Nie widzę powodów by się Ciebie obawiać.
Fakt mężczyzna mógł być od niego wyższy i silniejszy, w końcu Aki był bardziej artystą, ale nie sądził, że nieznajomy dałby radę coś mu zrobić.

- pozostali mają nieco inne ... obiekcje na mój temat. Może dlatego że mnie nie znają - zaciągnął się ponownie, a tak sobie żeby mu się lepiej gadało. Co prawda nie miał jakichkolwiek problemów żeby z kimś pogadać to raczej inni nie byli w stanie wytrzymać z nim trochę dłużej żeby się lepiej poznać. Chociaż jakby patrzeć na to z drugiej strony to nie wydawałoby się żeby go bardziej lubili, taki już jego charakter.
Zerkał sobie od czasu do czasu na jego nowego znajomego, bądź co bądź, ale miał ładne te swoje kudełki w dodatku w nietypowym kolorze co jeszcze bardziej pasowało Samaelowi, bo się wyróżniały nie to co ta szara reszta. Może nawet cała reszta mu odpowiadała? A kij go wie co on sobie teraz myśli i lepiej by nikt inny o tym nie wiedział.
- co tam porabiasz w tym wielkim mieście mój kolego? - zagaił by zaraz rozmowa nie zamieniła się w milczenie.

- Do mnie wręcz lgną. A to chyba jeszcze bardziej męczące.
Westchnął głośno. Bo czasami naprawdę chciałoby się mieć nieco więcej prywatności. A ilu jeszcze sławnych można spotkać w tej małej mieścinie? Nawet jego klienci są zza granicy.
I jak na razie Usagi nie miał oporów przed rozmową z nieznajomym i nie czuł potrzeby natychmiastowej ucieczki. Więc chyba wszystko w porządku. Odgarnął niesforna grzywkę, która uniemożliwiając mu patrzenie na mężczyznę.
-Ciekawy styl, nie powiem.
Nie mógł sobie odmówić komentarza na ten temat. Takie zboczenie zawodowe.
-Hmmm co porabiam? Obecnie się lenię, a zazwyczaj nie wychodzę z pracowni, gdzie oddaję się mej pasji i zawodowi zarazem.
Wymijająca odpowiedź żeby tylko podtrzymać rozmowę.

- hehe ja miałem podobnie, teraz się przeprowadziłem tutaj prosto z arabii żeby się trochę wyciszyć. Sprawy to teraz tylko przez internet chyba że mnie ktoś odwiedzi... - mruknął łypiac na niego okiem bo specjalnie na przemęczonego to on nie wyglądał. Nie to co hiena która dopiero tutaj mogła wygladac na zrelaksowanego, tam to życia nie miał po nużących i niekiedy kilkugodzinnych spotkaniach tysiącach telefonów i faksów.
- ta mój stylista nie ma ze mną łatwego życia jak się potrafi zmieniać ubiór kilkanaście razy dziennie i jeszcze jest się boleśnie wybrednym - zaśmiał się bo zawsze z jego ust to śmiesznie dla niego brzmiało - czyli co dokładnie robisz? - mruknął nadal uśmiechnięty - pewnie coś ciekawego jak tak się wymijasz z odpowiedzią

Zaciekawił się co takiego w rodzinnym kraju mógł robić nieznajomy, że aż się przeprowadził dla chwili spokoju. A to że dziś Usagi na przemęczonego nie wyglądał, nie znaczy że taki nie był. Był sławny nie mógł sobie pozwolić na zły wygląd. Szkoda że mężczyzna nie widział go tydzień temu gdy ciężko pracował dniami i nocami nad nowa kolekcją.
- Domyślam się. Bardzo cierpliwy człowiek.
Miał ochotę zachichotać. Sam nie wiedział czemu ale sytuacja wydała mu się nieco groteskowa.
- Właściwie to jestem projektantem mody i stylistą. A w tej chwili odpoczywam bo dopiero co skończyłem projekty do nowej kolekcji.
Uśmiechnął się przyjaźnie.
-Dlatego ludzie tak się wobec mnie zachowują.
Wskazał głowa na jakieś nastolatki parę metrów od nich coś między sobą szepcące i wskazujące na nich.
-Więc jeśli uciekasz przed rozgłosem, źle trafiłeś.
Zaśmiał się.

- to świetnie! - zaklaskał w dłonie- zatem możesz się w najbliższym czasie mnie spodziewać bo lubię testować innych szczególnie że masz taka ładną robotę- wciąż się uśmiechał ale czy to było akurat dobrze dla jego znajomego, kto to może wiedzieć.
- rozgłos? Niee tego to ja się nie boję, sam swego czasu wywołałem dość sporo skandali wokół nie że nie wiele gwiazd może się mi równać. To może było... ja wiem... z 4 lata temu...- zastanowił się chwilę jakby coś kalkulował - albo może i trzy... sam nie wiem, dawno temu to było dość.

-Wiesz... najpierw musisz mnie znaleźć.
Błysnął śnieżnobiałym uśmiechem. W końcu mężczyzna nie znał ani jego imienia, ani adresu ani numeru telefonu. Jak niby chciał go odnaleźć?
Ale sam Usagi chętnie obdaruje kogoś swoimi ubraniami. Bo to naprawdę było jego pasją- ubierać ludzi. Bo jeśli miał rozbierać to tylko mężczyzn.
-Ja się trzymam z dala od skandali. Jakoś mi się udaje po tylu latach pozostać nieskazitelnym.
Prasa na szczęście nie dowiedziała się i prawdopodobnie nigdy nie dowie o niewielkiej pomocy jaką Usagi udzielał domowi Peragawatti w zamian za podsyłanie kogoś od czasu do czasu.

- jestem całkiem niezły w szukaniu- odpowiedział jakby chciał ostrzec czy coś co jednak nie było do końca w jego zamiarze. Skoro on był taki sławny to po samym wyglądzie go znajdzie bez większychproblemów chyba że nagle zmieni całkiem osobowość ale nawet jeśli to i tak ma swoje sposoby na takich. Z gorszymi zadzierał i długo w ukryciu nie pozostawali.
- coś ci jakoś średnio z tym wierze, wiesz?- mruknął.
Co prawda on sam swoje wywoływał ale doskonale wiedział że jak się jest rozpoznawalnym na ulicy to nie ma takiej siły co by uchroniła przed zapalonymi reporterami. Może to on o tym nie wie? Cóż,nie jego sprawa.

-Chętnie się przekonam.
Nachylił się w jego stronę z niewinnym uśmiechem.
-Powiedziałem że unikam, ale to wcale nie znaczy, że nie mam nic na sumieniu. Trzeba umieć uciekać prasie.
Puścił mu oczko odsuwając się. Po chwili przyglądania się, wyciągnął rękę.
-Akahiro Usagi. Ale mów mi Usagi.
Zaczynał się nieco robić głodny. Ale nieznajomy ciekawił go, więc może jednak zaczeka z obiadem? W końcu coś mu mówiło, że powinien poznać tego człowieka.

- wujek samael do usług - również się przedstawił robiąc lekki ukłon w jego stronę przy czym pochwycil jego dłoń i delikatnie pocałował. Był ciekaw co on na to, Samael zawsze tak robił i jakoś nikomu to nie przeszkadzało, nawet facetom.
- po co tam uciekać prasie jak tyle śmiechu potem z tego jest. Jeszcze jak potem wmawiasz że takie plotki ciebie bola. Mówię ci przednia zabawa z tego a dobre jest to że nikt o tym nie ma pojęcia. Nadal się cieszę że nie ma czegoś co czyta myśli bo moich by ludzkość nie przeżyła - zaśmiał się gromko bo takie gadanie dobrze poprawiło mu nastrój, a wcześniej był taki zły że nie ma kto go po mieście prowadzić...
- może będziesz chciał mnie kiedyś po mieście oprowadzić? Nowy tu jestem to nawet nie wiem gdzie jestem teraz poza tym co widzę.

- Wujek?
Az bliżej mu się przyjżał. Nie wyglądał na takiego co to by dużo starszy był od Usagiego. Kącik ust lekko mu drgnął ku górze, gdy Samael pocałował jego dłoń. Biorąc pod uwagę wygląd projektanta jak i jego zawód to prawie jak kobieta, nie? Więc i zasługuje na takie zachowanie.
-Wiesz, wolę gdy moje ubrania sprzedają się ze względu na mój talent, a nie dlatego że mam dziecko z kimś tam czy że zrobiłem coś tam.
Wyjaśnił. Szczerze wolał gdy ludzie doceniają jego ciężką pracę.
- Myślę, że dam radę cisnąć Cię w grafik. Kto wie może zasłużysz tez na wycieczkę po mojej pracowni i mieszkaniu.
Ponownie puścił mu oko.

- tak na mnie mówią - zrobił kolejny pokazowy ukłon z szalonym uśmiechem na twarzy w roli głównej - ta praca jednym a zabawa to drugie. Chyba jednak o czymś takim masz mniejsze pojęcie niż zakładałem. Ale to nic ty masz jeszcze czas by to nadrobić a ja z pewnością się o to postaram - przynajmiej nie będzie mi się tu biedak zapracowywać wygląda na takiego delikatnego, dodał w myślach. Nastała teraz taka typowa cisza którą zwykle poświęcał na to co by tutaj teraz powiedzieć. Westchnął ciężko chowając paczkę papierosów do kieszeni.
- no co ty nie powiesz, już myślisz po oprowadzeniu mnie po swoim mieszkaniu? Dobry jesteś Usagi tak szczere ci powiem - uśmiechał się dalej jak gdyby coś ciekawego po głowie mu już chodzilo.

-No oczywiście!
Oburzył się. Przecież nie był pracoholikiem, umiał się czasem zabawić. Ale nie można samą zabawą żyć.
-Mam zacząć się bać, skoro chcesz się postarać o moja rozrywkę?
No bo nie wiedział czego się spodziewać. Zaczął czuć się nieco mniej pewnie.
-Znaczy, wiesz chodziło mi o moje projekty i pracownie a one są w mieszkaniu i ten...
Po raz pierwszy od dobrych kilku lat zarumienił się zakłopotany.

- Eh, Usagi, Usagi - Mruknął trochę załamany.
Pochyliła się nad nim kładąc swoją dłoń na jego główce, delikatnie gładząc. Łał, to ci dopiero zadbany facet, takie gładziutkie kudełki, stwierdził w myślach, tak przy okazji.
- Bać to się nie ma czego, nie wsypię ci przecież pigułki gwałtu do szklanki, prawda? - Uśmiechnął się, po czym wstał z ławki, otrzepał się, poprawił swoja ładniusią czerwoną marynarkę i wyciągnął z kieszeni coś co wyglądało jak lista zakupów, jednakże to był spis wszystkich miejsc, które powinien odwiedzić.
- Może masz ochotę na jakieś jedzenie? Ja stawiam - Mruknął, patrząc się nadal na tę swoją rozpiskę i naprawdę zastanawiając się co tu by wybrać za kolejny punkt programu jego życiowej wycieczki.

Okej, ale może bez przesady żeby jego, dorosłego faceta głaskać po głowie jak małe dziecko. Samael chyba się zagalopował.
-To że powiedziałeś że tego nie zrobisz, wcale nie znaczy że moja czujność powinna się uśpić.
Wyrecytował szczerząc się. No dobrze może było w nim trochę z małego dzieciaka.
I skąd wiedział, że Usagi obecnie o niczym innym nie myśli jak o jedzeniu?
-Zapraszasz mnie na randkę? W takim razie nie mogę odmówić.
Roześmiał się wstając z ławki.

On tam nic złego w swoim zachowaniu nie widział. Nigdy nie uważał, ze robił kiedykolwiek coś złego. Po za tym, on wiedział, ze jest inny, wystarczy się na niego tylko popatrzeć.
- Skoro tak to wolisz nazywać, niech to będzie i randką - Odparł, chowając karteczkę do kieszeni. Pewnie i tak nie trafi tam gdzie chce, tylko po dłuższym spacerze wybierze coś, co pierwsze napatoczy mu się na oczy, będzie w miarę schludne. Nie przepadał za chodzeniem po pubach i typowych pijalniach, już nawet licha restauracja była czymś o wiele lepszym, choć nie było wykluczone, że i w takich melinach bywał. On to miał akurat takie szczęście, że w takich miejscach zwykle coś ciekawego się działo.
Ruszył nagle przed siebie, kierując się instynktem co do wyboru miejsca.


zt.

Bo teoretycznie nie zachowywał się źle, może jedynie nieco zbyt bezpośrednio. Ale to może być wina środowiska, pochodzenia i wychowania. Więc Usagi bardzo zły być nie może.
-To tylko luźna propozycja, nie musisz mi od razu kwiatów kupować.
Uśmiechnął się. Zdarzył się domyślić, że Samael nie ma kompletnie pojęcia gdzie iść. No ale skoro to on zaprasza, to Akahiro nie ma zamiaru mu niczego ułatwić.
Ruszył za swoim przewodnikiem, ciekaw co tez dalej się wydarzy.
[zt]